ответ:
жил-был стул. у него были четыре деревянные ноги, деревянная спина и деревянное сиденье. он целиком был деревянный. но плотник, который его сколотил, был неумеха, и потому стул шатался как пьяный, стоило хотя бы притронуться к нему.
конечно, стул не хотел, чтобы его считали пьяницей, но ничего исправить не мог. и потому он страдал, а больше всего мучений он испытывал, когда кто-то на него садился. тогда стул начинал кряхтеть, скрипеть, стонать.
долго ли, коротко ли, но жизнь стула шла своим чередом. он попал в хорошую семью, где молодые муж и жена бережно относились к нему. тем более, что кроме него, стола и кровати, больше никакой мебели не имелось.
Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
Ну работать на совесть, это когда ты работаешь сам для себя, а не для других