Менің анам маған жаңа бәтеңке алып берді. Мен оны ұқыпты киіп жүрдім. Мектепке бізді түстен кейін ағаш отырғызуға шақырды. Сабақтан асығып келе сала, жаңа бәтеңкемді кіре беріске шешіп кетіппін. Киініп шығып бәтеңкемді таппай қалдым. Үйдің ауласы таза ештеңе көрінбейді. Көңілім босап іздеу керек деп ойладым. Шарбақ сыртындағы көлшік суға бардым. Күннің көзі жылуынан су булану да. Жаңа бәтеңкемді тапасам анам ренжиді деп ойға шомылып, енді табылу екі талай деп келе жатыр едім. Күннің көзі бірдеңеге шағылысты, көзіме бәтеңкем оттай басылды. Жүзімді қуаныш билеп қолыма алып үйге жүгіріп келдім. Шарбақтың сыртынан кіріп келсем үйдің ауласы астан-кестен, не болған десем. Ағам маған арнайы қара күшік алып келген екен. Сол күшік әр нәрсені тістелеп ойнап шашып жүр. Менің жаңа бәтеңкемді сол күшік алып кеткен екен. Менің КҮШІГІМ осындай.
Выдающийся мыслитель Востока Абу Наср аль-Фараби родился (870) в городе Фараб, ныне называемом Отрар, расположенном в месте впадения реки Арысь в Сырдарью (что соответствует Отрарскому району Южно-Казахстанской области современного Казахстана). Он выходец из привилегированных слоев тюрков, о чем свидетельствует слово “тархан” в составе его полного имени: Абу-Насыр Мухаммад Ибн-Мухаммад Ибн-Тархан ибн-Узлаг аль-Фараби ат-Турки. В IX-X вв. город Отрар был крупным политическим, культурным и торговым центром и являлся узловым пунктом караванных дорог великого Шелкового Пути, который связывал средневековую Европу и Азию. Основу научных знаний Абу Наср получил в Отраре, где он жил до 20-ти лет, где он имел возможность ознакомиться с философскими и научными произведениями богатейшей по тем временам библиотеки, второй в мире по числу книг и рукописей (после знаменитого Александрийского книгохранилища).
" КҮШІГІМ"
Менің анам маған жаңа бәтеңке алып берді. Мен оны ұқыпты киіп жүрдім. Мектепке бізді түстен кейін ағаш отырғызуға шақырды. Сабақтан асығып келе сала, жаңа бәтеңкемді кіре беріске шешіп кетіппін. Киініп шығып бәтеңкемді таппай қалдым. Үйдің ауласы таза ештеңе көрінбейді. Көңілім босап іздеу керек деп ойладым. Шарбақ сыртындағы көлшік суға бардым. Күннің көзі жылуынан су булану да. Жаңа бәтеңкемді тапасам анам ренжиді деп ойға шомылып, енді табылу екі талай деп келе жатыр едім. Күннің көзі бірдеңеге шағылысты, көзіме бәтеңкем оттай басылды. Жүзімді қуаныш билеп қолыма алып үйге жүгіріп келдім. Шарбақтың сыртынан кіріп келсем үйдің ауласы астан-кестен, не болған десем. Ағам маған арнайы қара күшік алып келген екен. Сол күшік әр нәрсені тістелеп ойнап шашып жүр. Менің жаңа бәтеңкемді сол күшік алып кеткен екен. Менің КҮШІГІМ осындай.