Тұтынушы[1] – қандайда болсын тауарларды (өнімді, бұйымды, көрсетілетін қызметті) тұтынатын (сатып алатын) тұлға немесе фирма (ұйым); сондай-ақ жеке бастың тұрмыстық мұқтаждары үшін тауарларды (орындалатын жұмыстарды, көрсетілетін қызметтерді) ақырғы пайдаланушы, сатып алушы, оларға тапсырыс беруші не оларды сатып алуға немесе оларға тапсырыс беруге ниет білдіруші.
өндіруші өнеркәсіптің және ауыл шаруашылығының, сондай-ақ өнеркәсіптік бұйымдарды жөндейтін өнеркәсіптің өнімдерін өңдеумен және қайта өндеумен айналыса тың өндіріс салаларының жиынтығы. Өңдеуші өнеркәсіпке құрылыс материалдары өнеркәсібі де жатады.[1]
Какой смысл мы вкладываем в словосочетание «техника смешного»? Часто говорят о пианистической технике, спортивной технике,
технике игры в шахматы и т.п. Во всех этих случаях речь идет о
некоей эффективной (то есть ориентированной на достижение желаемого оптимального результата) системе частных приемов, системе, позволяющей решить крупные стратегические задачи. В литературном творчестве может быть своя «техника» — стихотворная, повествовательная и т.д. Техника смешного — это система специфических словесных приемов, активно возникновению комического эффекта, неожиданной смеховой реакции.
теста прошел проверку)