У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
Объяснение:По характеру происхождения все известные волокна, применяемые для изготовления тканей, трикотажных изделий и нетканых материалов, подразделяются на две большие группы: природные (натуральные) и химические.
Природные волокна делятся на волокна растительного (хлопок, лен, пенька, сизаль, конопля и др.) и животного (шерсть, натуральный шелк) происхождения. Сюда же относится и природное минеральное волокно - асбестовое. В этой группе наибольшее практическое значение для товаров народного потребления имеет хлопок, лен, шерсть и натуральный шелк.
Химические волокна делятся на две группы: искусственные, получаемые из природного полимерного сырья (целлюлозы), и синтетические, получаемые из синтетических полимеров.
Самыми распространенными искусственными волокнами являются - вискозное, ацетатное и медно-ацетатное, а среди синтетических волокон наибольшее применение в текстильной промышленности нашли полиамидные (капрон, нейлон, амид, дедерон), полиэфирные (лавсан, торилен, полиэстр), полиакрилонитрильные (нитрон, куртель, акрил, модакрил), поливинилхлоридные (хлорин, винилхлорид), полиолефиновые (полипропилен, полиэтилен, полифен).
