Har kim o'qimishli bo'lishni, ko'proq narsani bilishni, ko'proq narsani amalga oshirishni xohlaydi. Ammo ilm yo'li oson emas, sabr-bardosh va qat'iyat talab qiladi. Va har bir ishni mukofotlashadi.
Xo'sh, inson uchun bilim nimaga muhtoj?
Avvalo, kasbni egallash va o'zingiz yoqtirgan narsani bajarish uchun bilim kerak, chunki bilimsiz siz yaxshi mutaxassis bo'la olmaysiz va jamiyat uchun foydali bo'lmaydi. Har tomonlama rivojlangan inson bilan muloqot qilish juda yoqimli. Ko'p o'qigan odamlar bilan suhbatlashish qiziq. Bunday kishilar yaxshi gapirishga loyiq emas, Pushkin ta'kidlashicha, o'qish eng yaxshi o'qitishdir. Ma'lumot insonni bezatadi, ular buyuk ijodiy kuchdir.
Ammo axloqsiz odamlarning qo'lidagi ma'lumot dahshatli quroldir. Eng muhimi, eng o'qimishli muhandis Buchenwaldda o'lim mashinasini yaratdi, eng bilimdon, bilimdon kimyochi va biologlar biologik qurollarni kashf etdilar.
Tarixda chuqur va keng qamrovli (va ba'zan ensiklopediya) bilimlarga ega bo'lgan kishilar yuksak darajalarga erishganiga misollar mavjud.
Bibliya shohi Sulaymon Xudoning yagona foyda olishini so'radi. Buning uchun unga hamma narsa beriladi: boylik, donolik, sevgi, uzoq umr.
Объяснение:
omad
Bilim-xazina.
Bilim - bu xazina. Yillar davomida, xattoki butun umrimiz davomida bilim olishga harakat qilamiz. O'qib o'rganamiz, hayotimizga tatbiq qilamiz, kerak bo'lsa bilim beramiz ham. Bilimli bo'lish hozirgi davr talabi. Chunki egallayotgan sohanhizda bilimingiz yo'q bo'lsa, o:zingizga ham, boshqalarga ham foyda keltira olmaysiz. Hozirgi kunda bilimingizga yarasha mablag' olishimgiz mumkin. Bilim insonning o'zi tarafidan shakllantiriladi, boyitiladi va qabul qilinadi. Bilimlo odamning hayotga qarashlari ham boshqacha bo'ladi. Keng fikr yuritadi, barcha narsalarni to'g'ri va oqilona hal qilishga harakat qiladi. Albatta, bilim insonning eng katta xazinasi. Uni na tortib olasiz, na almashib yubora olasiz va na sotib olasiz. Hamma narsangizdan ayrilib qolganingizda ham, bilimingiz sizga pand bermaydi. Shunday ekan, hech qachon izlanishdan, qiziquchanlikdan, o'qib-o'rganishdan va yangidan-yangi kitoblarni o'qishdan to'xtamang.
Совещательным органом при князе была Боярская дума. Она состояла из представителей двух думных чинов: бояр и окольничих.
Великокняжеские распоряжения выполняли два общегосударственных учреждения: дворец и казна. Дворец ведал великокняжескими землями, рассматривал земельными спорами, вершил суд. Казна контролировала взимание налогов и таможенных пошлин, вопросы внешней политики.
Вся территория страны делилась на уезды. Уезды делились на волости и станы. В уезд великий князь отправлял своих управителей – наместников, в станы и волости – волостелей. Они собирали налоги, следили за исполнением княжеских указов. Они не получали государственного жалования. Они оставляли себе часть судебных пошлин и налогов. Такой порядок содержания должностных лиц назывался кормлением. При назначении на государственные и военные должности действовал принцип местничества. Его суть заключалась в том, что чем раньше правители княжеств переходили на службу к великому князю, тем более почетные должности они получали. При этом данные места закреплялись за их потомками.