Ускорение свободного падения на высоте h над поверхностью Земли:
\displaystyle g=\frac{G\cdot M}{(R+h)^{2}}g=(R+h)2G⋅M
где G = 6,67·10⁻¹¹ H·м²/кг² - гравитационная постоянная
М = 6·10²⁴ кг - масса Земли
R = 6,4·10⁶ м - радиус Земли
h - высота тела над поверхностью Земли, м
Так как g₁ = g/16, то:
\begin{lgathered}\displaystyle h=\sqrt{\frac{16\cdot G\cdot M}{g}}-R=\sqrt{\frac{16\cdot6,67\cdot10^{-11}\cdot6\cdot10^{24}}{9,8}}-6,4\cdot10^{6}={} \ \ =25,56\cdot10^{6}-6,4\cdot10^{6}=19,16\cdot10^{6} \ (m)\approx3R\end{lgathered}h=g16⋅G⋅M−R=9,816⋅6,67⋅10−11⋅6⋅1024−6,4⋅106= =25,56⋅106−6,4⋅106=19,16⋅106 (m)≈3R
ответ: ускорение свободного падения уменьшится в 16 раз
на высоте, равной трем радиусам Земли.
Объяснение:
думаю рішила правильно
Аюлар, итбалықтар, пингвиндер жазда май қабатын жинақтап, жылдың салқын уақытында энергия өндіру үшін жұмсайды.
Жылықанды жануарлардың денесінің беті жүнмен, түбітпен, қауырсындармен қапталған және күн сәулелерін шағылдырып жылтырайды. Бұғы мен ақ аюдың жүні ішкі жағы қуыс және ауамен толтырылған. Ыстық шөлдерде өмір сүре алатын түйелердің де жүні болады. Қыста көптеген жануар жүнінің түсін өзгеріп, ақ түске ауысады. Бүркемелеу функциясынан басқа, жүннің ақ түсі күн жарығын шағылдырады, алайда инфрақызыл сәулелерді өткізіп, жануардың денесін қыздырады.
Күнбағыс, жылу көзі үшін , басын күн сәулесіне қарай бұрады.