Альберт Эйнштейн, нем. Алберт Еінстеін (14 наурыз 1879, Германия, Ульм қаласы – 18 сәуір 1955, АҚШ, Нью-Джерси штаты, Принстон) – қазіргі Германия жерінде туып өскен физик-теоретик, заманауи физиканың екі негізгі тірегінің бірі болып есептелетін салыстырмалылық теориясының негізін қалаушы (екіншісі квантты механика). Эйнштейн ғылым философиясына қосқан елеулі үлесімен танымал. Ол масса-энергия эквиваленнтілігінің формуласы Е = мц2 ойлап тапқандығымен әлемге әйгілі. 1921 жылы "теориялық физикаға қосқан үлесі үшін, фотоэлектрлі эффект заңын ашқандығы үшін, кванттық теорияның дамуына қарай қадамдары үшін" физикадан Нобель сыйлығының иегері атанды. Атақты ойшыл және қоғам қайраткері, әлемнің алдыңғы қатарлы 20-ға жуық университеттерінің құрметті профессоры, КСРО Ғылым Академиясының шетелдік құрметті мүшесі.
Эйнштейннің басты еңбегі — ”Салыстырмалылық теориясы”. Бұдан бөлек 300-ден астам ғылыми еңбектердің, тарих, ғылымдар философиясы және публицистика саласындағы 150-дей кітап, мақалалардың авторы ретінде де танымал. Ол бірнеше түбегейлі физикалық теорияларды жасады:
Арнайы салыстырмалылық теориясы (1905).
Жылу сыйымдылығының және фотоэффект кванттық теориясы
Бозе Эйнштейн кванттық статистикасы.
Броун қозғалысының статистикалық теориясы, флуктуациялардың теориясына негізін салған.
1933 жылы Адольф Гитлер билік басына келгеннен сәтте, Америкада жүрген. Еврей ұлтының өкілі болғандықтан, Берлин ғылымдар академиясына, профессор болып жасап жүрген жеріне, қайта оралмаған. АҚШ-та қалып, 1940 жылы сол елдің азаматтығын алған. Екінші дүниежүзілік соғыс басталар тұста АҚШ Президенті Франклин Рузвельтке фашистерде "өте жойқын бомбының жаңа түрі" пайда болу қауіптілігін айтып, сол бағытта АҚШ та сондай зерттеулер жүргізу қажеттілігін ұсынған. Бұл хат Манхэттон проектісінің пайда болуына әкелген. Антигитлерлік коалицияны қолдаса да, жаңадан ойлап табылған атомдық бөлінуді қару ретінде қолдануды қош көрмеген. Екінші дүниежүзілік соғыс аяқталған соң, Эйнштейн бейбітшілікті көп насихаттауға бет бұрып, өмірінің соңын осы АҚШ-та өткізіп, сол жерде 1955 жылы дүние салған.
Дано:
sin β=0,88;
α =60°.
n — ?
Решение.
Так как по условию задачи призма правильная, то угол α =60°.
На призму луч света падает под прямым углом, а следовательно, на границе раздела воздух—призма преломление луча не происходит, и луч продолжает распространяться прямолинейно.
Определим, чему равен угол падения луча на границу раздела призма—воздух.
Угол между падающим на границу раздела лучом и гранью призмы — ϕ. Этот угол равен:
ϕ=90−α=90−60=30° .
А значит, угол падения на границу раздела призма—воздух равен 90−ϕ = 90 − 30 = 60°.
Запишем закон преломления света на границе сред призма—воздух:
sin α/sin β = n.
Подставим известные нам значения и рассчитаем с точностью до тысячных показатель преломления воздуха относительно вещества, из которого изготовлена призма:
n = sin α/sin β=sin 60/sin β=√3/2 ⋅ sin β = 0,984.
Тогда показатель преломления вещества, из которого сделана призма, относительно окружающего призму воздуха с точностью до сотых равен:
n1=1/n=1/0,984=1,02
ответ: 1,02.
