ответ:
объяснение:
коллективизация проводилась насильственными , форсированными темпами без учета особенностей жизни коренного населения.
в деревне происходили два взаимосвязанных насильственных процесса: создание колхозов и раскулачивание. ликвидация кулацких хозяйств имела своей целью прежде всего обеспечение коллективным хозяйствам материальной базы. крайне тяжелыми последствиями обернулось для шаруа раскулачивание. нарушение принципа добровольности и элементарной законности вообще с самого начала приняло повсеместный характер. в директивах, доведенных до местных органов, указывалось, что удельный вес ликвидируемых кулацких дворов по отношению к общей массе хозяйств не должен превышать 3-5%. но во многих районах нередко план выполнялся настолько усердно, что фактически превышал в два, а то и в три раза больше, чем установленной нормы. например, в красноармейском районе петропавловского округа, где раскулачиванию оказались подвергнуты 7% всех хозяйств (496 дворов), что втрое больше, чем насчитывалось индивидуально обложенных налогоплательщиков.
Тәңіршілдік (немесе Тенгризм, Тенгрианизм) — дәстүрлі түркілік дүниетаным бастауындағы монотеизмдік еркін ілімдік, метафизикалық сенім үлгісі болып, оны ежелгі заманда және ортағасырда Еуразия даласындағы көшпенділер, және кейбір осызамандық халықтар мен тұлғалар ұстанады. Тәңіршілдік сенімі көне түркі халықтарының, Ғұндардың, Болғарлардың, моңғолдардың, маньчжур және мадяр халықтарының ұлттық мәдениеті мен болмысына терең ықпал еткен тарихи сенім болды, Көктүрік қағанаты, Батыс Түрік қағанаты, Шығыс Түрік қағанаты, Дунай және Еділ Болғарлары, Моңғол империясы, Шығыс Түркия (Хазария) қатарлылардың мемлекеттік діні болды. ІХ ғ түркілердің әйгілі туындысы «Ырық бітік» кітабында "Тәңірі - Түрік Тәңірісі" (Түріктердің Құдайы) ретінде аталған. Көптеген ғалымдардың пікірінше, империялық деңгейде Тәңіршілдік әсіресе ХІІ - ХІІІ ғасырларда монотеизмдік сенім/дін ретінде ұстанылған; қазіргі Тәңіршілдердің көбі оны монотеизмдік деп санайды.
В XVI в. продолжает доминировать ремесло, видны только зачатки промышленных предприятий (комплексы водяных мельниц, пивные и мыльные варницы, соледобывающие комплексы, пушечное и пороховое производство). С 1530 г. упоминаются соляные промыслы в Неноксе (на Двине). Здесь развивали промысел братья Кологривовы, ставшие основателями крупной семьи промышленников. Можно найти примеры применения в производстве первых механизмов, например молотов, приводимых в движение с водяного колеса.
Объяснение: