Византийский император находился на вершине пирамиды государственного аппарата и общества Византийской империи, выступая в качестве последней инстанции в практически любом вопросе. Идеологическое обоснование его власти восходит ко временам Римской империи, дополнившись христианскими и эллинистическими концепциями. Источником власти императора являлась божественная воля, выраженная в аккламации армии, сената и народа. В условиях отсутствия правовой определённости основанием для занятия престола часто служили военные успехи, а отсутствие чётко определённого порядка престолонаследия приводило к значительному количеству попыток узурпации власти[en], многие из которых были успешны.
Меньшевиктер, РСДЖП – Ресей социал-демократиялық жұмысшы партиясы құрамындағы оңшыл бағыттағы ағым (фракция).
Меньшевиктер
Меньшевиктер 1903 жылы РСДЖП-ның 2-съезінде көпшілікке қарсы аз ғана топ ретінде пайда болды . Меньшевиктердің саяси жетекшілері әрі идеологтары Г.Плеханов, Л.Мартов, П.Аксельрод, т.б. болды. Олар партияның ОК-індегі большевиктердің қатал орталықтандыру саясатына қарсы болды.
1905 – 1907 жылы революция кезінде меньшевиктер жұмысшы табы (пролетариат) самодержавиеге қарсы күресте либерал буржуазиямен одақтасу керек деп есептеп, шаруалар революциясына және қарулы көтерілістерге қарсы болды.
1917 жылы Ақпан революциясынан кейін, меньшевиктер уақытша үкіметті қолдады. Қазан төңкерісіне қарсы шықты. Олар Ресейде социализм орнату үшін әлі әлеуметтік жағдай қалыптасқан жоқ деп есептеді. Азамат соғысы жылдары большевиктерге қарсы майдандарда белсенді әрекет етті, қарулы көтерілістер ұйымдастырды. Бірақ Антанта интервенциясына және оларды қызу қолдаған контрреволюциялық күштерге де қарсы болды.
1924 жылдан бастап меньшевиктер саяси ұйым ретінде КСРО территориясында өзінің қызметін тоқтатты. Соған қарамастан 1931 жылы наурыз айында меньшевиктердің аман қалған саяси лидерлеріне жасанды айыптар тағылып (кеңестік өкіметке қастандық жасаушылар, шетел жансыздары, т.б.), 14 адам әр түрлі мерзімдерге бас бостандықтарынан айырылды.