Қазақстандық Кеңес Одағының Батырлары – ең жоғары мемлекеттік марапатқа ие болған жауынгерлер (қ. Кеңес Одағының Батыры). Алғаш қазақстандықтар арасынан Кеңес Одағының Батыры атанғандар С.В. Гуденко, Е.С. Чуйков 1938 жылы Хасан көліндегі, В.К. Булавский, Н.Т. Видяшев, М.С. Зубарев 1939 – 40 жылдары қыста кеңес-фин соғысындағы шайқаста көрсеткен ерліктері үшін алды.
1941 – 45 жылдары Кеңес Одағының фашистік Германияға қарсы соғыс жылдарында қазақстандықтар ерлікпен шайқасып,
Украина үшін шайқаста 200-ге жуық,
РКСФР үшін – 70,
Белоруссияда – 50-ден астам,
Латвияда – 8,
Молдовада – 7,
Литвада – 6,
Эстонияда – 1,
Польшада – 47,
Венгрияда – 22,
Чехословакияда – 7,
Румынияда – 5,
Австрияда – 3,
Югославияда – 2,
Германияда – 63
және Жапонияға қарсы соғыста (Қиыр шығыста) – 3 жауынгер батыр атанды.
Объяснение:
Соғыстан кейінгі жылдары Кеңес Одағы Батыры атағына ие болғандар:
ұшқыш Михаил Сергеевич Пономарев (1951),
Никита Федорович Карацупа (1965),
ұшқыш ғарышкерлер Пацаев Виктор Иванович (1971),
Шаталов Владимир Александрович (екі рет алған),
сынаушы-ұшқыш Тоқтар Әубәкіров (1988),
қолбасшы Бауыржан Момышұлы (1990),
ұшқыш Қайырболат Сайынұлы Майданов.
Бұған қоса Ұлы Отан соғысында қаза тапқан жауынгер Б.Бейсікбаевқа Ресей Федерациясының Батыры (1996), Қазақстан Республикасының Халық қаһарманы (1998), ғарышкер-ұшқыш Т.Мұсабаевқа Ресей Федерациясының Батыры (1994), Қазақстан Республикасының Халық қаһарманы (1995) атақтары берілді
1.
В состав Российской империи входили Прибалтика, Правобережная Украина, Белоруссия, часть Польши, Бессарабия, Северный Кавказ. С XIX века в состав империи, кроме того, вошли Финляндия, Закавказье, Казахстан, Средняя Азия и Памир. Официальными вассалами Российской империи были Бухарское ханство и Хивинское ханство.
2.Значительная часть территории Старшего жуза продолжала находиться под властью кокандского правителя Алим-хана. Хотя к 1845 — 1847 гг. российское подданство приняли почти все роды Старшего жуза, за исключением юга, где управляли ханы Коканда и Хивы.
3.Формирование территории Российской империи — происходивший в XVIII—XX веках процесс увеличения Российской империи за счёт постепенного присоединения к ней сопредельных земель Восточной Европы, Причерноморья, Северного Кавказа, Закавказья, Средней Азии, Заполярья, Южной Сибири, Дальнего Востока и Северной Америки. Он продолжил аналогичный более ранний (XIV—XVIII вв.) процесс формирования территории Русского государства.
4.История административно-территориального деления России — история законодательно оформленных разделений территории на определённые части, в соответствии с которыми строилась и функционировала система органов власти и управления.