Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйқтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр - жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай - керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген.
Ия, мен бұл сөзге толықтай келісемін. Қазақстанда су көп емес болғанымен халыққа жарамды. Мысалға: Маңғыстауды алатын болсақ, Маңғыстаудың топырағы құнарсыз. Бұл жақта шөлге төзімді өсімдіктер өседі. Мысалға: жусан. Жусанның 81 түрі бар. Биіктігі-10-60 см, кейде -1,5-2 м-ге дейін жетеді.