Атам қазақтың бағалы асыл сөз мұрасы болып ұрпаққа жеткен «Ерлік –елге мұра, ұрпаққа үлгі» - деген осы бір сөзінде үлкен бір астар бар. Баршаңызға мәлім заманның зарына айналған, атында зорлық пен зомдылықтың, қатігездік пен жауыздықтың зары бар Ұлы Отан соғысы бейбіт өмірдің күл-талқанын шығарып, баланы анадан, ананы баладан, біреуді жолдасынан біреуді әке-ағадан айырған сол соғыс әрбір жанның жүрегінде қара дақ болып орын алған. Қару ұстауға қауқарлы ер-азаматтардың барлығы майданға аттанды. Әлі буыны қатаймаған жас баланың иығына отбасының, қала берді бүкіл ауылдың ауыртпалығы артылды. Отан қорғау жолында өлімге кеуде тосқан жастар елі үшін, ұлы отаны үшін ештеңеден аянбағаны бәрімізге мәлім. Аяздың ызғарына, желдің дауылына, жаңбырдың селіне қарамастан ұлы отандары үшін аянбаған майталмандарымыздың ерлігін атап, болашаққа баға жетпес мұра етіп жеткізу әрбір азаматтың міндеті болуы керек деп білемін. Алдыңғы буын аталарымыз бен ағаларымыздың ерлігін елге жеткізу біздер үшін үлкен аманат. Елім, жерім деп ұран салған майталмандарымыздың бірі Жантасов Қашқын Қасабайұлы атамыздың өмірі жайлы айтып өтсем деймін. Жантасов Қашқын Қасабайұлы 1917 жылы қараша айында Талдықорған облысы, Қаратал ауданында қазақтың қарапайым отбасында дүниеге келген азаматымыз. Тағдырдың жазғанына көнеміз, атамыздың арамыздан өткеніне біраз жыл өтті, тірі болғанында қазір 97 жастың төрінде төрлетіп отырар ма еді? Амал қанша тағдырдың жазмышы осы. Атамыздың өз аузынан естіген әңгімесінде, әке-шешесі ертеде, ашаршылық жылдары қайтыс болып, өзі Алматы қаласының балалар үйінде тәрбйеленген екен. Жастайынан жетім қалып, буыны ерте қатайып, тағдырдың талқысын бала кезінен көрген атамыз өмірдің сынағында шыңдалған секілді. Ел мазасын, берекесін алған Ұлы отан соғысына 1941 жылдың шілде айында отан үшін жанын беруге дайынмын деп майданға аттанады. Тағдырдың сынағымен шыңдалған жігітке отаны мен елінің тағдыры өмірінен артық тұрады. Сөйтіп, неше жыл соғыс әрекеттеріне қатысып, өз үлесін қосқан жеңіс хабарын Кенинсберг қаласында қарсы алады. Көк аспанның төрінде жеңімпаз елдің туы көкке самғады. Қазақ даласына Ұлы Отан Соғысының ардагерлері қаһармандар болып оралды. Солардың бірі Қашқын Қасабайұлы. 1946 жылдан бастап еңбек майданында, мәдениет, білім, құқық қорғау органдары, сот жүйесі, ауыл шаруашылығы саларында маман, жетекші-басшы қызметтерде бола жүріп, өндірістен қол үзбей білімін жетілдірген атамыз 1968 жылы мамыр айында дербестік зейнеткерлікке шығады.
Объяснение:
Бұл жерде бір кісінің өз елі үшін жасаған ерлігі жөнінде жазылған. Мен осылай жаздым дұрыс болады
Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді. Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген. «Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді. Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!
Жаңа жыл - менің ең сүйікті мейрамым. Жаңа жыл мерекесін неге соншалықты жақсы көремін? Өйткені, барлығы қуанышты, бір-біріне сыйлықтар ұсынады. Бұл күнге арнап барлығы үйлеріне шырша алып, бірге оны безендіреді. Көше бойы жарқырап, мерекенің келуін сезе бастайсың. Кешке қарай аспан түрлі түсті салюттерге толады. Жаңа жыл түні менің отбасым Президенттің құттықтауын есту үшін, телевизордың алдында жиналады. Президент құттықтау сөзін айтып жатқанда, мен өзімнің алдыма көптеген мақсаттар қоямын, ішімнен тілегімді тілеймін. Жаңа жылдың ең кереметі - ол менің отбасымның бірге жиналуы. Өтйкені менің отбасым мен үшін ең қымбатты.
Атам қазақтың бағалы асыл сөз мұрасы болып ұрпаққа жеткен «Ерлік –елге мұра, ұрпаққа үлгі» - деген осы бір сөзінде үлкен бір астар бар. Баршаңызға мәлім заманның зарына айналған, атында зорлық пен зомдылықтың, қатігездік пен жауыздықтың зары бар Ұлы Отан соғысы бейбіт өмірдің күл-талқанын шығарып, баланы анадан, ананы баладан, біреуді жолдасынан біреуді әке-ағадан айырған сол соғыс әрбір жанның жүрегінде қара дақ болып орын алған. Қару ұстауға қауқарлы ер-азаматтардың барлығы майданға аттанды. Әлі буыны қатаймаған жас баланың иығына отбасының, қала берді бүкіл ауылдың ауыртпалығы артылды. Отан қорғау жолында өлімге кеуде тосқан жастар елі үшін, ұлы отаны үшін ештеңеден аянбағаны бәрімізге мәлім. Аяздың ызғарына, желдің дауылына, жаңбырдың селіне қарамастан ұлы отандары үшін аянбаған майталмандарымыздың ерлігін атап, болашаққа баға жетпес мұра етіп жеткізу әрбір азаматтың міндеті болуы керек деп білемін. Алдыңғы буын аталарымыз бен ағаларымыздың ерлігін елге жеткізу біздер үшін үлкен аманат. Елім, жерім деп ұран салған майталмандарымыздың бірі Жантасов Қашқын Қасабайұлы атамыздың өмірі жайлы айтып өтсем деймін. Жантасов Қашқын Қасабайұлы 1917 жылы қараша айында Талдықорған облысы, Қаратал ауданында қазақтың қарапайым отбасында дүниеге келген азаматымыз. Тағдырдың жазғанына көнеміз, атамыздың арамыздан өткеніне біраз жыл өтті, тірі болғанында қазір 97 жастың төрінде төрлетіп отырар ма еді? Амал қанша тағдырдың жазмышы осы. Атамыздың өз аузынан естіген әңгімесінде, әке-шешесі ертеде, ашаршылық жылдары қайтыс болып, өзі Алматы қаласының балалар үйінде тәрбйеленген екен. Жастайынан жетім қалып, буыны ерте қатайып, тағдырдың талқысын бала кезінен көрген атамыз өмірдің сынағында шыңдалған секілді. Ел мазасын, берекесін алған Ұлы отан соғысына 1941 жылдың шілде айында отан үшін жанын беруге дайынмын деп майданға аттанады. Тағдырдың сынағымен шыңдалған жігітке отаны мен елінің тағдыры өмірінен артық тұрады. Сөйтіп, неше жыл соғыс әрекеттеріне қатысып, өз үлесін қосқан жеңіс хабарын Кенинсберг қаласында қарсы алады. Көк аспанның төрінде жеңімпаз елдің туы көкке самғады. Қазақ даласына Ұлы Отан Соғысының ардагерлері қаһармандар болып оралды. Солардың бірі Қашқын Қасабайұлы. 1946 жылдан бастап еңбек майданында, мәдениет, білім, құқық қорғау органдары, сот жүйесі, ауыл шаруашылығы саларында маман, жетекші-басшы қызметтерде бола жүріп, өндірістен қол үзбей білімін жетілдірген атамыз 1968 жылы мамыр айында дербестік зейнеткерлікке шығады.
Объяснение:
Бұл жерде бір кісінің өз елі үшін жасаған ерлігі жөнінде жазылған. Мен осылай жаздым дұрыс болады