Әр адамның махаббат туралы ойлары әр түрлі. Махаббат деген қандай сезім, ол не десе "Махаббат азбас байлық,тозбас қазына дер едім.Бұл әлемді өзіне бағындырған ұлы күш. Махаббатты бастан кешірудің өзі бір бақыт. Ал сезім лаулап жанған алау, жүрек сол алаудың ошағы,сенім алауды лаулатар махаббаттың шырпысы дер едім.Ол жүректің жан жылыуы.
Махаббат деген тек қыз бен жігіттің махаббаты ғана емес. Мысалы:Отанға деген махабат,ата-анаға деген махаббат,рухани махаббат.Рухани махаббат дегеніміз Аллаға деген махаббат.Ол мәңгілік болатың махаббат десем болады.Ал жаратылысқа деген махаббат ол уақытша келген махаббат.Мен өзім Аллаға деген махаббатқа бәрінненде сенемің.
Әрине махаббат шексіз, құдіретті. Оны айтып жеткізу мүмкін емес
Объяснение:
99999999%дұрыс
Лайк басып, тіркеліп,5жұлдыз қоя кет
Истоки казахского народного искусства своими корнями уходят в глубокую древность. Оно зародилось в процессе трудовой деятельности и тесно связано с предметами быта, домашней утварью, архитектурой.
Резьба по дереву – один из древнейших видов прикладного искусства казахов. Все нужные для хозяйства, для повседневной жизни предметы казахи делали вручную. По данным исторических источников, археологических раскопок, у казахов существовали такие виды ремесла, как кузнечное, ювелирное, кожевенно-сермяжное, швейное, сапожное, по строительству юрт.
Мастера по резьбе делали из корней дерева пиалы с различными орнаментами, черпаки для кумыса, обрамленные драгоценными камнями красочные подносы и деревянные футляры для посуды из стекла, домбры, кобызы и другие музыкальные инструменты.
Казахские мастера-деревообделочники делали каркасы и другие детали юрты, постельные принадлежности, домашнюю
на казахском
Қазақ жерінде кезігетін бейнелеу өнерінің алғашқы нұсқалары палеолит дәуіріне жатады. Олар Қаратау мен Хантау тауларында тасқа қашалған жан-жануарлар тұрпаты түрінде кездеседі. Неолит және қола дәуірінде тасқа бедерленген Баянауыл үңгіріндегі (Павлодар облысы), Таңбалы аңғарындағы (Алматы облысы) бейнелер (бұғы, арыстан, садақты аңшы, арбаға жегілген бұқа, сиыр, т.б.) мен Балқаш көлінің солтүстік жағасындағы жақпар тастардағы суреттер (келіншектің қасындағы екі ер кісінің жекпе-жек қылыштасуы, т.б.) қазақ жерін
Қымыз сапалы тамақ өнімі ғана емес,сондай ақ шипалы сусын деп те есептеледі. Халық арасында қымызды көңіл күй сергектігі және ұзақ жасау сусыны деп текке атамаған.Халық медицинасында ата-бабаларымыз емдік сусын ретінде қымызды асқазан, өкпе, ішек ауруларына пайдаланып келген. Қымызды қазақ халқымен қоса көрші қырғыз елі, татарлар, башқұрт халықтарында да емдік мақсатта қолданған.Қымыздың құрамына кіретін түрлі заттардың бәрі де адамның бойына жақсы сіңеді. Майы дәмді, белогы тез сіңімді. Аз шамада кездесетін сүт және көмір қышқылдары адамның тәбетін ашып, асқазанның жақсы жұмыс істеуіне жағдай туғызады. Бие сүтінде «С» витамині мол болады. Сондықтан да туберкулез ауруынан емдеуде айрықша жетістіктерге жетуге көмегі баршылық. Қымыздың осы қасиеттері белгілі болғаннан түрлі емдеу мекемелері оны дәрумен ретінде пайдалуға көшкен.