Мен футболға қызығушылықты мектепке барғаннан кейін көп ұзамай бастадым. Бірде менің туыстарым теледидардан қандай да бір ойынды көріп жатқанын байқадым. Содан кейін мен бұл ойынның футбол деп аталатынын білген едім, бірақ мен оның ережелерін әлі білмедім және жалпы қызықтырмады. Бірақ менің туыстарым маған футбол туралы айтты, мен ережелерді білдім, кейбір командалар мен ойынның ерекшеліктері туралы білдім. Мен біраз уақыт футболды ғана қарап, оны ойнау туралы ойланбадым. Біраз уақыттан кейін мен сыртқа шығып, достарыммен сөйлестім және біз де осы керемет ойынды ойнауды шештік.Біз жақсы компанияны, сапалы допты тез тауып, көп ұзамай футболды өзіміз ойнай бастадық. Белгілі болғандай, оны ойнау көргеннен гөрі қызықты. Футболда кемелділіктің шегі жоқ екенін түсіну керек, бұл ойынды болжау қиын, командаңыздың жеңетінін немесе жеңілетінін ешқашан білмейсіз. Мұның бәрі ойынға ерекше қозғау мен қызығушылық тудырады, оны қайта-қайта келтіруге мәжбүр етеді.
Қазақтың ұлттық қолөнерін қайта жаңғыртудың тиімді жолдары.
Қай халықтың болмасын сан ғасырдан бері келе жатқан ұлттық мұрасы мен рухани қазынасы ұлттық нақыштағы өзіндік қолөнері болады. Халық шеберлері мен ұсталары ұлттық қолөнер бұйымдары арқылы халқымыздың дәстүрі мен тұрмыс – тіршілігін көрсете білген.
Халқымыздың ою, тігу, құрастыру, тоқу, мүсіндеу, бейнелеу сияқты ұлттық қолөнер түрлері бар. Бұлар сан ғасырлық тарихы бар, дегенмен қазіргі заман ағымына сай кейбір өзгерістерге ұшырап келе жатқан қолөнер түрлері.
Нақты қолөнер туындыларына тоқтала кетер болсақ, ұсталар: найза, қылыш, айбалта, семсер сияқты қару-жарақ түрлерін әзірлеген. Ал ағаш шеберлері киіз үйдің сүйегінен бастап, үй мүліктері: сандық, кебеже, асадал, тостаған, ожау, астау және музыка аспаптары: домбыра, қобыз, шертер, т.б. даярлаған. Зергерлер сәндік әшекейлік бұйымдар: сырға, білезік, алқа, өңіржиек, бойтұмар, шашбау, т.б. жасаған. Ісмерлер тоқыма, киіз басу, киім тігу өнерін дамытқан.
Бүгінгі ғылым мен техниканың дамыған заманында ұлттық қолөнеріміз жас ұрпақ үшін қалыс болып бара жатқаны бәрімізге аян. Ұлттық болмысымызды жоғалтпай, ұлттық қазынамызды сақтап қалуды Елбасымыздың өзі «Қазақстан – 2030» мәдени мұра бағдарламасын стратегиясында алға міндет етіп қойған болатын. Сондықтан ұмыт болып бара жатқан қолөнерімізді қолға алып, одан әрі дамытып, кәдемізге жарату керек деп ойлаймын. Қазіргі кезде егеменді елімізде бізге жастарға әсемдік тәрбие беруде ерте заманның мәдени мұрасы айрықша қызмет атқарады. Сондықтан ұлттық қолөнерді қайта жаңғыртудың бірден – бір жолы сынып сағаттарына ақ жаулықты апа – әжелерімізді шақырып, олардың өсиетімен қоса, өнерін де бойымызға сіңіру керек деп ойлаймын. Сонымен қатар ұлттық қолөнер бұйымдарымен айналысатын шеберлерімізге барынша қолдау көрсетіп, халық арасында кеңінен насихаттау керек. Осылайша біз ұлттық қолөнердің таралуына себепші бола аламыз.