Біз сыныпта Айжан екеуміз бөлек отырамыз. Уйде сабақты бірге оқимыз. Аулада ойыншығым босқа жатыр. Уақыт зымырап өтуде. Алда күз мезгілі келе жатыр. Математикадан есептеу жумыс берді уй тапсырмасына. Менің інім әлі санау білмейді. Мен оны әрқашан қолдаймын. Бақыт деген сол емес пе. Қайғы келсе қарсы тұрам. Ауырып ем іздегенше ауырмайтын жол ізде. Оқу жанға дауа. Дәрігер ауруыңнан тезірек айық деді. Мен сыныбымды өзгерттім. Өмірімде бірінші рет тау басына шықтым. Абай атвмыздың есімі ғұмырлар бойы сақталмақ. Өлім есігін бәріміз қағамыз.Уақыттың қысқалығынан би үйірмесіне баралмадым. Маған бойы ұзын адамдар ұнайды. Ағам әскери борышын өтеп келді. Себебі отан алдындағы парызы еді. Менде кейн борышымды өтейм есейгенде. Акжол қарызын қайтарып берді. Әжем тәттілерді мол қылып берді. Өзенде балықтар көп екен. Кешке алаңда балалар азайып қалады.
Сказки привлекают нас не только потому, что добро там всегда побеждает зло, но и потому, что в сказочном мире волшебство — совершенно естественное явление. Там можно запросто покататься на ковре-самолете, обежать вокруг всего мира в сапогах-скороходах, сразить целое войско мечом-кладенцом. В сказке «Волшебное кольцо» чудесно все, кроме людей. Да и люди здесь непросты, ведь не слишком часто встретишь в нашем реальном мире старушек, раздающих волшебные кольца, или принцесс, сидящих у окна и улыбающихся прохожим. Но все эти чудеса ни капельки не удивляют нас, потому что перед нами — сказка! Хорошо иметь говорящего четвероногого друга, который в любой момент сможет прийти к тебе на А еще лучше, если тебе подарят волшебное кольцо — тут уж можно 《желать》без ограничений.
