мектебім
Осы бір сөзде үлкен мән-мағына жатыр. Иә мектеп, білім, ұстазым деген ұлы сөздер бір-бірімен тығыз байланысты. Бұл сөздердің құдіретін ұға білу де парыз. ектебім маған ұнайды. Менің алғашқы мектеп табалдырығын аттаған сәтім әлі есімде.Мектепте менің достарым көбейді.Мектебім менің екінші үйімдей. Мен мектептен білім аламын. Осы мектепте мектеп жанындағы жазғы демалыста, достарыммен бірге лагерге боламын. Жазғы лагерь өте қызықты болады. Мен мектебімді мақтан тұтамын. Менің сүйікті мектебімАдам қанша жыл өмір сүрсе де, қандай іспен айналысса да, өмірдегі ең ұмытылмас сәттер болып мектепте өткізген уақыт деп ойлаймын.Мен де 6 жасымда мектепке келдім. Алғаш мектеп табалдырығын аттасымен достарым көбейді. Менің мектебім үш қабатты, әсем ғимарат.
ПЕРЕВОД:
Это слово имеет большое значение.
Да, такие замечательные слова, как школа, образование и учитель, тесно связаны. Это обязанность знать силу этих слов.
Мне это нравится Я помню момент, когда я пошел к первому школьному порогу. Мои друзья в моей школе выросли. Моя школа похожа на мой второй дом. Я учусь в школе. В этом школьном летнем лагере я с друзьями буду в походе. Летний лагерь будет очень интересным. Я горжусь своей школой.
Моя любимая школа, я думаю, это время, чтобы провести некоторое время в школе, как самые незабываемые моменты в моей жизни, независимо от того, сколько лет люди делали.Я также пришел в школу, когда мне было 6 лет. Мои первые друзья впервые пошли в школу. Моя школа - трехэтажное здание.
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.