Оқи салшы))
Күндердің бір күні Жылан жер жүзіндегі жанды мен жансыздарға мынадай арыз айтады:
— Мені Тәңірім сендердің бәріңнен кем жаратыпты. Аяқ-қолым жоқ. Басымды көтере алмай, жер бауырлап қалдым. Не жеп, не қоярымды да білмеймін. Сендердің бәрің бір бүтін тілдісіңдер, ал мен айыр тілдімін. Ойлап отырсам, жанды мен жансыздың ішіндегі сорлысы мен екенмін. Маған ешқайсыңның жәрдем еткілерің келмейді. «Сен қасіретті көп тарттың, ондайлар әрдайым әділ келеді, сен барлығымызға патша да бола аласың» деп, сөзбен болса да жұбатып кетпейсіңдер, – деп, ол екі көзінен қанды жасын сорғалатып, ағыл-тегіл жылайды.
Жанды-жансыздың барлығы жыланға аяныш білдіріп, өкпесін орынды көреді, «қарасың деп шықпайтын, қара қылды қақ жарған, ақ жүрек ақылшымыз болар» десіп, өздеріне патша етіп сайлайды.
Жыл артынан жыл, күн артынан күн өтіп жатады.
Күндердің күнінде Жыланекең: «Бүкіл әлемге патша болып, барлық билікті өз қолыма алсам, бұдан да жақсы тұрар едім. Көзіме көрінген тамақты ішпей, дүниедегі жандылардың ең тәтті қандысын жер едім», – деп қиялдайды. Қан дәмін айыра алатындарды шақыртады. Қос қанатын делдитіп, аяқтарын шілтитіп, қуарып Шіркей, тұмсығын едірейтіп Маса, патшаның көңілін табам деушілердің бәрі келеді.
Мұхтар аға, сәлеметсіз бе? Сізге хат жазу көптен бері орындағым келіп жүрген негізгі істерімнің бірі еді. Сіз мен үшін ерекше тұлғасыз. Сіздің әрбір сөзіңіз мен үшін заңның бір тармағы. Неткен, ел үшін туған Ер едіңіз?! Сіз неткен талантсыз? Әрине Сіз мақтағанды ұнатпайсыз, оны білемін. Сізді қазіргі келеңсіз жағдайларға деген келіспеушіліктер қатты толғандыратынын жақсы түсінемін. Өз өлеңдеріңізбен талай өткелдерден Елімізді қару ұстап, шепте тұрған жауынгерлерден кем қорғамағаныңызды білемін. ерлігіңізге қызығаман, аға. Сізге рахмет! Тек өзіңізге алғысымды айту үшін осы хатты жолдап отырмын. Жақсы өлеңдеріңіз халқымызды қуанта берсін!
Сау болыңыз!
Объяснение: