ана - әлемдегі ардақты да аяулы жан. тоғыз ай құрсағында көтеріп, жүрегінің астында жатқан нәрестесінен барын да, нарын да аямайтын ананың өміріндегі орны ерекше. гүлдің жайқалып өсуі үшін су мен ауа қаншалықты қажет болса, ң дұрыс жетілуі үшін ата-ананың қажеттігі одан да басым.
бізге жарық дүние сыйлаған анаға не сыйласа да аздық етеді. меккеге жеті рет арқалап апарғанның өзінде қарызын өтей алмассың. себебі ана сияқты бақытыңды ойлап, табаныңа кірген тікенді маңдайына кіргенін қалайтын жоқ. шын бақытыңды ойлап, жанын құрбан етуге даяр жалғыз ол - ана. асыл дінімізде де пайғамбарымыз (с.а.с.) "кімді сыйлау керек? " - деген сұраққа үш мәрте де "ананы" деп жауап берген. сондықтан дұрыс болып, " болса екен" деген үмітін ақтап, салиқалы ғұмыр кешіп, оны өмір бойы алақанға салып аялап, сыйлау ең үлкен сый болар. жұмақ - ананың табанының астында. оның разылығын алмай, жақсы өмір кештім деудің өзі бекершілік болар.
е
я думаю что е правильно