аумағы 469620 га. бақтың құрамына қапшағай бөгенінің солтүстігі бөлігі мен іле өзенінің оң жағалауы, жетісу (жоңғар) сілемдері: кіші және үлкен қалқан, ақтау, қатутау, дегерес, матай, шолақ, қояндытаутаулары және өте сирек кездесетін табиғат ескерткішінің бірі – «әнші құм» («айғай құм») кіреді. қапшағай бөгенінің оң жағалауындағы тау етегі жазықтығында көптеген қорғандар (мысалы, сақ хандарының қабірі – тигрхауда, 7 – 4 ғасырлар), тау сайларында әр түрлі жануарлардың суреті салынған жартас көрмесі бар.
климаты[өңдеу]бақтың климаты қатаң континенттік, қысы суық, жазы ыстық. жылдық жауын-шашын мөлшері 330 мм-ден аспайды. қаңтардың орташа температурасы – 8,6°с, шілденің орташа температурасы 26°с. қар аз түседі, ол жабайы жануарлардың қыстап шығуына қолайлы жағдай туғызады.
өсімдігі мен жануарлар дүниесі[өңдеу]бақ флораға бай, онда жоғары сатыдағы өсімдіктердің 1500 түрі, «қызыл кітапқа» енген 22 түрі (мысалы, мүсілім сылдыршөбі, қопал таспашөбі, іле бөріқарақаты, т.б.) бар. бақ жануарлар әлеміне де бай. омыртқасыздардың ішінде ең көп кездесетіні – өрмекшітәрізділер мен жәндіктер. жәндіктердің 5000-нан аса түрі белгілі, оның 25 түрі қазақстанның қызыл кітабына енгізілген. мысалы, галузо отынкескіш қоңызы, сольский барылдауық қоңызы, дала сколиясы, жолақты тораңғы көбелегі, т.б. омыртқалы жануарлар фаунасы да бай. қтың 20 түрі, оның ішінде 3 түр эндемиктер (қаш алабұғасы, қаш шармайы, бір түсті салпыерін) болып саналады. қосмекенділерден жасыл құрбақа, қызылаяқ бақа және көлбақа бар. бауырымен жорғалаушылардың 25 түрі кездеседі. мысалы, қалқантұмсық жылан, дала тасбақасы, жалтырауық жармасқы, оқжылан, т.б. құстардың 200 түрінің 174 түрі саябақта ұялайды. 18 түрі «қызыл кітапқа» енгізілген, мысалы, қара дегелек, қшы тұйғын, жұртшы, үкі, т.б. сүтқоректілердің 70-тен астам түрі мекендейді, олардың ішінде ортаазия тас сусары, шұбар күзен, ортаазия өзен құндызы, тянь-шань арқары және бозтүсті ергежейлі қосаяқ қорғауға алынған. саябақта 1976 – 77 жылдардан бері ақ бөкендер, 400-ден аса құлан мекендейді. табиғатта сирек кездесетін бір түр – пржевальский жылқысы дүние жүзінде бірнеше зообақта ғана сақталған. 2003 жылы саябаққа германиядан бірнеше жылқы әкелініп, жерсіндірілді. саябақта табиғат шежіресі жүргізіліп, жан-жақты жабдықталған бірнеше туристік маршруттар жұмыс істейді.
саябақ археологиялық ескерткіштер мен ежелгі таң және суреттер салынған үңгірлермен тастарға бай. сақ дәуірінде салынған «бесшатыр» ң маңызы үлкен. ш.ш.уәлихановтың тарихи-мемориалдық мұражайы осында орналасқан. саябақта өсімдіктердің 1800 түрі: қаш сексеуілі, баялыш, шырша, үйеңкі, тораңғы, қызыл тал, жиде, жыңғыл, сексеуіл, қылша, т.б. өседі. саябақтың жануарлар әлемі де алуан түрлі: сүтқоректілерден құлан, қарақұйрық, арқар, түлкі, тас сусары, қоян; құстардың 15 түрі: бүркіт, тазқара, ителгі, кекілік, қырғауыл, бұлдырық; қтардан сазан, көксерке, ақмарқа, табан қ, т.б. кездеседі. омыртқасыз жануарлар дүниесі толық зерттелмеген. саябақта 17 қорықша бекеті және бірнеше туристік маршрут жұмыс істейді.[1][2]
Алғашқыда ғалымдар а ғарышта ұзақ уақыт салмақсыздық күйінде өмір сүре алмайды деп ойлаған. Сол себепті ғалымдар тексеру ретінде ғарышқа жануарларды ұшырды. Жануарлар ғарышта болған алғашқы тірі жан иелері. 1959 жылы ғарышқа Авель және Бейкер маймылдары ұшты. Маймылдар ғарыштағы саяхатты жақсы өткенімен, зерттеуге арналған тетіктң шешу кезінде біреуі өлді. Негізінде ғарышқа тасбақа, мысық, және итте ұшқан. 1949 жылы ғарышқа зерттеу жұмыстары иттерге жүргізілген. Содан 1957 жылдан 1960 жылға шейін, неше түрлі жануарлар, тіпті шыбынға шейін ұшты. Ғарыш кемелер жерге сәтті оралғаннан кейін, ғарышқа адамдар ұша бастады деген тұжырым жасалды.
Объяснение:
Омоним будетт
Вроде так