«Хрониканың» әр әңгімесі көрші галактиканың жұлдыздарындай жарқырап тұр. Елестетіп көріңізші: салықты бекерге төлеп жүрмегенін бұлдап, Марсқа ұшып кеткісі келген бейбақ; Марстың жергілікті халқына жаны ашып, өз командаластарын өлтірмекші болған отарлаушы экспедиция мүшесі; Жердегі қара нәсілді адамдардың бәрі нәсілшіл озбырлыққа шыдамай, Марсқа ұшып кетуі; бүкіл Марста жалғыз қалып қойған еркек пен әйелдің «махаббат» хикаясы.
Ең әсерлісі: бір механиктің Марста үй-іші түгел өледі, ал ол жалғыздықтан қорқып, я сағыныш мауқын басу үшін әйелін, бала-шағасын роботтан жасап алады.
Қысқасы, бұл роман адамзат аяғы тиген жердің бәрін – Марс болсын, басқа болсын – өзіне бейімдеп, оған дейінгі мыңдаған жыл тұрған мәдениеттің түгін қалдырмай, таптап тастайтындығы туралы⠀
Көшпелілік тайпалық одақтар құрылған кезден-ақ өнім өндіру шаруашылығы ретінде орнығыэволюциялық жолмен дами бастады. Көшпелілер мал жаюдың тәсілдерін жетілдіре отырып, игерілмей жатқан жерлерді пайдаға асыруға қолайлы жағдай туғызды. Әрдайым көшіп-қонуға дайын отырған дала көшпелілері үшін мал күзету, аң, балық аулау, егін егу тұрмыстың дағдылы машығына айналды. Көшпелілік отырықшылар мәдениетімен тікелей өзара байланысты болды, өйткені олар Шығыс пен Батыс елдері арасында делдалдық рөл атқарды. Еуропалық қоғамда зат иелену мен азаматтық қатынастар шешуші қызмет атқарса, көшпелілерде туысқандық, рулық байланыстар аса құнды болып есептелінді. “Ата қоныс” ұғымы көшпелілер үшін қасиетті болды. Қоршаған орта киелі таулардан, өзендер мен көлдерден, аруақтар жатқан молалардан, т.б. тұрды.