Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
- сәлем!
- сәлем! жағдайың қалай?
- барлығы керемет! менің мына сұрағыма жауап бере аласың ба: "отан отбасынан басталады" дегенді қалай түсінесің?
- отбасы – табиғат сыйлаған кереметтердің бірі. жеке ң бойындағы ар-ұятын, ақыл-ойын, ілігін, мәдениеттілігін тәрбиелеуде отбасы – алғашқы қ. отбасында бойындағы асыл қасиеттер жарқырай көрініп, қалыптасады. отанға деген ыстық сезім – жақындарына, туған-туысқандарына деген сүйіспеншіліктен басталады. сол себепті де біз отбасын отанның кішкентай бір бөлшегі ретінде қарастырамыз.