Домбыра — қазақ халқының ең кең тараған екі ішекті, көп пернелі музыкалық аспабы. Ол – қазақтар өмірінде маңызды орын алатын, өзіндік музыкалық сипаты бар аспап. Алғаш эпикалық дәстүр шеңберінде жыр, толғау, термелерді сүйемелдеуге қолданылған домбыра кейін аспаптық шығарма – күй жанрының қалыптасуына ықпал еткен. Қазіргі кезде домбыра жеке әнді сүйемелдеуге, күй тартуға, халықтық-фольклорлық музыкада, классикалық шығармаларды орындауға қолданылатын, мүмкіндігі кең музыкалық аспап болып табылады. Домбыра ежелде қазақтың тарихын баяндаған музыкалық аспаптардың бірі.
Жалпы алғанда өмір өте қиын. Таңертең ерте тұрады. Ұйқыға кешкі 9-да жатады. Күні бойы жұмыста. Өте қатты шаршайды. Қыста қиын. Кейде тіпті боран мен аяздың кесірінен есікті ашуға болмайды.Соңғы күндері кішкентайдан көмір сатып ала бастады. Ал негізінен олар қыста жағылады. Жазда көп нәрсені істеп үлгеру керек. Шөп, дәмді жинап, тағаммен, шөптермен қажеттену, ет сүрлеу,картоп өсіру деген сияқты. Жылқылар мен сиырлар жайлауда қараусыз жайыла береді, ал кешке үйге өздері қайтып келеді.
Бұдан басқа олар міндетті түрде аң мен балық аулайды, қызық үшін емес,тамақ табу мақсатында. Олар мұнда ауырып қалса, дәрігер шақырмай,шөптермен, борсық майымен және т. б. емделеді.