мамандардың шетелге кетуінің бірден-бір себебі – еліміздегі әлеуметтік жағдайдың төмендігі. Бүгінде Қазақстанда жалпы жалақы мөлшері аз. Жыл сайын Үкімет әр сала маманының жалақысын көбейтіп жатырмыз дейді. Бірақ 5 жылдан бері айтарлықтай өзгерісті байқамадық. Ал азық-түлік бағасы қарыштап тұр. Мысалы, былтыр ғана еттің келісі 1 400 теңге болған, биыл 2 000 теңге. Бұл – инфляцияның көрінісі. Мұндай жағдайда жас әрі білікті мамандардың шетелге кетіп қалуы – орынды нәрсе. Егер осылай жалғаса берсе, Қазақстанда мамандар тапшылығы пайда болады. Қазірдің өзінде ауылдық жерлерде дәрігер жетіспейді. Ең қорқыныштысы – болашақта халықты кім емдейді, кім оқытады, кім дамытады? Кәсіби мамандар шетелге кетпеуі үшін мемлекет жоғарыда айтылған проблеманы шешуге тиіс. Сонымен қатар жеке кәсібін бастағысы келетін жастарға қолдау көрсеткен абзал. Жуырда “Сыбаға” атты бағдарлама туралы естідім. Бағдарлама жеке кәсіпкерге, фермерлікпен айналысамын деушілерге несие береді екен. Меніңше, осындай бағдарламалар бойынша берілетін несиенің процент мөлшерлемесін азайту қажет. 2020 жылы билік осы мәселелерді ескерсе екен деймін.
Заслуженный коллектив Казахской ССР, казахский цирковой коллектив Союзгосцирка, создан в 1970 году, основа труппы — выпускники Московского эстрадно-циркового училища, Саратовской и Алматинской эстрадно-цирковых студий[1]. В 1972 открылось новое здание цирка[1]. С 1980 — заслуженный коллектив Казахской ССР. Многие номера программы решены в национальном стиле («Табунщики-джигиты», «Конная сюита», «Кыз куу», «Земля чудес», «Байконур», «Караван» и др.)[1]. В 1983 году в труппе цирка 73 артиста, в том числе заслуженный артист Казахской ССР К. Булибеков (руководитель группы джигитов-наездников), Ш. Кожабердиева (руководитель аттракциона дрессированных животных), Г. Абишева (участница аттракциона джигитов-наездников
Ойлы көзбен қарап, зерделі сөзбен санап көрсең, қазаққа тән жақсы қасиет мол екенінекөз жеткізесің. Бағалай білсек, бақайдан басқа дейінгі, ондай ұлттық үлгілеріміз жетіп артылады. Солардың қатарында қазақтың саятшылық дәстүрініңде лайықты орны барекенін айту біз үшін зор сүйініш. Содан да құссалатын азаматтарды аттай қалап, атан түйедей қомдап, елдеріне шақырып қызықты сәттерге куә болып жүргендер қатары толыа түсуде.
Айтар сөздің әлқиссасын саятшылыққа қарай бұрсақ, бұл кәсіп басында нәсіпті ажырату үшін пайдаланылса керек. Бірте-бірте ата-бабаларымыз оны бекзат өнерге ұластырған. Биік дәрежеге жеткізген. Тектілігі мен тегеуріні мықты қыран құсты баласындай баулып, алақанында ұстаған. Сән-салтанат кезінде жұртқа көрсетіп, бабына келгенде дала тағысына салған