1848 жылдың қоңыр күзінде қырғыздың бай шонжар манабы Орманхан шешесіне ас береді. Бұл жиынға аралас құралас отырған қазақтың Тезек төре, Бөлтірік шешен бастаған игі жақсылары бір қауым ел болып қатысады. Астың ақындарсыз өтпесін білген ақын жанды Тезек төре елге атағы жайылып, таныла бастаған Сүйінбай ақынды ала барады.

Ас ішіліп қызық думан басталарда қырғыздың шоң манабы Қара Бәйтік Тезек төреге Бөлтірік шешеннің қасында отырған бадана көз, сұлу жігітті көрсетіп:
- Ана отырған бала Сүйінбай ақындарың емес пе деп сұрайды.
Бөлтірік: «Иә», - деп жауап бергенше, Сүйінбай домбырасын қағып-қағып жіберіп заулата жөнелді.
Ассалаумағалейкүм, сәлем бердік,
Мүбәрәк жүздеріңді жаңа көрдік.
Атақты ас жиынды құттықтауға,
Бауырлас қырғыз елі, саған келдік.
Жүйріктер қосылмаған қою шаңға,
Қосылар қыран бүркіт, қашқан аңға.
Хан Жантай, Қара Бәйтік, Әтекеңе,
Келіп ек амандаса Орманханға.
Сүйінбай осылай деп тоқтағанда, Бәйтіктің тасасында отырған қағылез қайыстай қара жігіт қарғып тұрып пернесі жоқ қомузын жоғары төмен түсіре ойната сабалап, ашшы айқайдан бет ауызы құбылып ашуын тоқтата алмай:
Ау, Сүйінбай, Сүйінбай,
Тоқтат енді сөзіңді.
Ояйын ба көзіңді!
Ақынмын деп ойлайсың,
Мен тұрғанда өзіңді.
Басыңнан өлең жаудырып,
Бір құрайын тезімді.
Барың болса қарышта,
Барар жерің сезілді.
Келіп қапсың байқамай,
Өлетұғын жеріңе.
Қазулы тұрған көріңе,
Көрсетейін көзіңе.
Ажал айдап келген соң,
Саған өлім тегінді.
Деп ентігін басып «қатырдым ба?» дегендей қасында отырған қара Бәйтікке қарап құптау күткендей болып еді. Бәйтік құптау ықласын білдірмеді де бірден сөз бастамай бөгеліп қалған Сүйінбайдан көзін аудармады. Қатағанның екпіненен жасқанған Тезек төре мысы басылғандай болып қабағын көтермей отырғанда Бөлтірік шешен:
Бүгінгі таңда еліміз түрлі әлемдік додаларға қатысып келеді. Оларда жеңісті орындарды иеленген кездеріміз де аз емес.Бұл көп салалардағы сайыстар. Олар: спорт, музыкалық, ғылыми және т.б. сайыстар. Осылардың ішінде халық көп назар аударып, жиыла қарайтыны - спорттық жарыстар. Спорттық жарыстарда барлық команда бір киіммен ерекшеленеді. Біздің ұлттық құрамаларымыздың киімдері өте әдемі, ұлттық нақышта орындалады. Жалпы ұлттық команда киімін көрмелерде де, сонымен қатар басқа да жарыстарда да киеді. Соның ішінде спорттық киімдерді командалық етіп, ұлттық өрнектермен, мемлекеттік белгілермен безендіріп тігуі өте ерекше әрі жарасымды. Көбіне ұлттық команда киімдері байрағымыз түстес көгілдір түсті болады. Биік әлемдік ареналарда өз елімнің белгілерін көрген кезде мақтаныш сезімі баурайды. Ал сол ұлттық команда киімімен жеңімпаздар пъедесталына шығып, еліміздің мемлекеттік туы көтерілгендегі сезімнің орны тіпті бөлек. Мен елімнің атағын шығарып, ұлттық командалық киімді абыроймен алып жүрген отандастарыма зор алғыс білдіремін! Сіздер - біздің мақтанышымыз!
Халқымыздың ұлттық киімдері өте көп. тымақ- ерлердің бас киімі. оны аңның , малдың терісінен тігеді. ОЛ түлкі тымақ, елтірі тымақ, сеңсең тымақ деп аталады. Тымақ қасиетті бас киім оны айырбастауға болмайды. Бөрік-оны ерлерде, қыздарда киеді. Бөріктің сырты мақпалмен, барқыт сияқты қымбат маталармен көмкеріледі.Жиегіне қымбат бағалы аң терілері тігіледі, тері түлеріне қарай, кәмшат бөрік, сусар бөрік, түлкі бөрік т.б аталады. Сәукеле- ұзатылған қыз киетін бас киім. Сәукеле 2-3 қарыстай биік, дөңгелек төбе жағына қарай жіңішкере береді. Қымбат маталармен қапталып, ақық, інжу, лағыл тастармен көмкеріледі. оны тек байдың өыздары киеді, сәукелеге қарап қыздың дәрежесі бағаланады.Шапан- қазақтың кәделі киімі. Оны мықты матадан тігеді. Ішіне жүн, немесе мақта салады. Жақы- ертеректе ауқатты адамдар киген,жағалы, асыл киімдердің , бұл күнде сирек кездесетін киімдердің бірі.Ішік- сыпайы әрі сәнді киім. Сырты берік матадан, іші аң, мал терісінен тігіледі.Ішіне салынған терісіне қарай ол күзен ішік, суыр ішік, жанат ішік, қасқыр ішік т.б атала береді.Шекпен- тек қана түйе жүнінен тоқылады. Қамзол- әйел киімі.
1848 жылдың қоңыр күзінде қырғыздың бай шонжар манабы Орманхан шешесіне ас береді. Бұл жиынға аралас құралас отырған қазақтың Тезек төре, Бөлтірік шешен бастаған игі жақсылары бір қауым ел болып қатысады. Астың ақындарсыз өтпесін білген ақын жанды Тезек төре елге атағы жайылып, таныла бастаған Сүйінбай ақынды ала барады.

Ас ішіліп қызық думан басталарда қырғыздың шоң манабы Қара Бәйтік Тезек төреге Бөлтірік шешеннің қасында отырған бадана көз, сұлу жігітті көрсетіп:
- Ана отырған бала Сүйінбай ақындарың емес пе деп сұрайды.
Бөлтірік: «Иә», - деп жауап бергенше, Сүйінбай домбырасын қағып-қағып жіберіп заулата жөнелді.
Ассалаумағалейкүм, сәлем бердік,
Мүбәрәк жүздеріңді жаңа көрдік.
Атақты ас жиынды құттықтауға,
Бауырлас қырғыз елі, саған келдік.
Жүйріктер қосылмаған қою шаңға,
Қосылар қыран бүркіт, қашқан аңға.
Хан Жантай, Қара Бәйтік, Әтекеңе,
Келіп ек амандаса Орманханға.
Сүйінбай осылай деп тоқтағанда, Бәйтіктің тасасында отырған қағылез қайыстай қара жігіт қарғып тұрып пернесі жоқ қомузын жоғары төмен түсіре ойната сабалап, ашшы айқайдан бет ауызы құбылып ашуын тоқтата алмай:
Ау, Сүйінбай, Сүйінбай,
Тоқтат енді сөзіңді.
Ояйын ба көзіңді!
Ақынмын деп ойлайсың,
Мен тұрғанда өзіңді.
Басыңнан өлең жаудырып,
Бір құрайын тезімді.
Барың болса қарышта,
Барар жерің сезілді.
Келіп қапсың байқамай,
Өлетұғын жеріңе.
Қазулы тұрған көріңе,
Көрсетейін көзіңе.
Ажал айдап келген соң,
Саған өлім тегінді.
Деп ентігін басып «қатырдым ба?» дегендей қасында отырған қара Бәйтікке қарап құптау күткендей болып еді. Бәйтік құптау ықласын білдірмеді де бірден сөз бастамай бөгеліп қалған Сүйінбайдан көзін аудармады. Қатағанның екпіненен жасқанған Тезек төре мысы басылғандай болып қабағын көтермей отырғанда Бөлтірік шешен:
- Ей, Төрем, көтер басыңды, қашырма қаныңды! Сүйінбай өлең таппай отыр дейсің бе? Аздап булығып отыр. Сүйінжан, шығар даусыңды! – дегенде Тезек төрені ұйқысынан шошытып оятқандай селк еткізіп айқайға басты. Сүйінбай бәйгеден оза шауып, шашасына шаң жұқтырмайтын жүйріктей, қамшы салдырмай толғап кетті