1. Еңбектен асқан ем жоқ.
2. Қуып ішкенің — қақалғаның,
Ажалыңа тақалғаның.
3. Таңертеңгі асты тастама,
Кешкі асқа қарама.
4. Жалқаулық — жаман ауру.
5. Тазалық — саулық негізі,
Саулық — байлық негізі.
6. Жұғын бар жерде — шыбын бар,
Шыбын бар жерде — шығын бар.
7. Дос-жаран ауырып қалғанда,
Елемей селсоқ жүрерсің.
Әлекке ауру салғанда,
Қадірін жанның білерсің.
8. Екі ауру бір келсе,
Ажалыңның жеткені.
9. Дәрігер дәрімен емдемейді,
Тілмен емдейді.
10. Қимыл шынықтырады,
Ұйқы тынықтырады.
11. Қомағай болдым дегенше,
Қорадан шықпай өлдім де.
12. Ауырып, ем іздегенше,
Ауырмайтын жол ізде.
13. Жан ауырса, тән азады,
Қайғы басса, жан азады.
қазақ ақыны, прозашы, аудармашы
1903 жылы Ресей империясының Сырдария облысы Перовск уезінде (қазіргі Қызылорда облысы Шиелі ауданы аумағында) дүниеге келген. Кедейдің ұлы-қазақ. 12 жылдан бастап батрак, батрач 1924 жылға дейін байларда жұмыс істеді. Мұғалімін бойынша білімі. 1925 жылы ауылдан қалаға көшіп, "Еңбекші қазақ"газетінің редакциясына қызметке орналасады. Сол жылы 1925 жылы "Сырдария" өлеңін басып шығара бастады. Алғашқы өлеңдер жинағы ("Батрак") 1927 жылы жарық көрді.
1928 жылы ВКП(б) құрамына кірді. 1932-1936 жылдар аралығында "Социалста Қазақстан" газетінің бөлім меңгерушісі және әдеби қызметкері, "Әдебиет майданы" журналы директорының орынбасары (орыс. Әдеби ұрыс алаңы). 1936-1938 жылдары — Қазақстан Кеңес жазушылар Одағы жанындағы Литфонд директоры, 1938-1939 жылдары — әдеби хатшы Жамбыл Жабаев.
Атаулы сөйлемдер:1,2,3,4,8,9,10,11.