Өткенге көз жүгіртер болсақ, өмірі өнегеге толы талай жандар бар екенін байқаймыз. Алайда олардың өмірі жайлы аз толғап жататынымыз да рас. Араға жылдар салып, олар жайлы айту кейінгі ұрпақтың басты міндеті.
Ұлы Отан соғысының бұрынғы ардагері, марқұм Қожамқұлов Жақатайдың жары бүгінде 94 жастағы кейуана Тұрсынкүл анамыз 1920 жылғы мамыр айының 30-ы күні өмірге келген. Бұлаңдап өсіп, бойжеткен Тұрсынкүл қыз болашақ жарымен танысып, екі жас 1939 жылы отау құрады. Содан, 1941 жылғы қаңтар айының 25-і күні тұңғышы – Зәтикүл жарық дүние есігін ашады.
Ел басына күн туған сонау аласапыран 1941 жылы ері Жақатай жиырма үш жасында алғашқылардың бірі болып көппен бірге майданға аттанады. Ал, ауылда қалған жары Тұрсынкүл болса Құмбел ауылында дала еңбегінің көрігін қыздыруға атсалысады. Сөйтіп жас бойжеткен ерте еңбекке араласып, Үштөбе, Қарақұм, Құмбел ауылдарының ауыл шаруашылығы жұмыстарында тер төгеді. Тоған қазып, астық орды. Шөп шауып, қоғамдық мал азығын дайындады.
Әке - әр адамның өміріндегі маңызды сөз. Оның салмағы анаммен бірдей. Әкем қандай жақсы болса. Ақыр соңында, ол практикалық кеңестерге көмектеседі, оны қауіпті сәтте құтқарады, анасы ешқашан үйренбейтін нәрсені үйретеді. Ол сізге сынған ойыншықты сындыруға, көлік басқаруды үйренуге, өзімен бірге қармақ алып жүруге, тіпті құртқа қармақ салуға көмектеседі. Папалардың неше түрлі заттары бар? Әкеден басқа кім төбеге лақтырады, жан тоңады, кім қол тигізеді және қытықтайды, кім котенканы ағаштан атып тастайды. Кіммен бірге бұл ең қараңғы көшеде де қорқынышты емес. Мұның бәрі қалай?