I 5. Мәтіндегі сан есімдерден есептік, реттік сан есімдер жасап, оларды сөзбен жазыңдар. (Выпишите имена числительные из текста и образуйте есептік (количественные) и реттік (порядковые) [3] 40 қырық қырқыншы
Каждый человек, по моему мнению должен иметь для себя любимого героя. Это может быть персонаж литературного произведения, возможно писатель, поэт, актер или любой выдающийся чем-то человек. На него равняешься, ему всячески подражаешь, запоминаешь фразы, когда то им сказанные и т.д. То есть это такой, который в свое время произвел на тебя просто незабываемое и очень глубокое и сильное впечатление, которое оставило след в твоей памяти. Любимый герой для меня несомненно должен быть добрым, понимающим остальных людей, поступающим правильно и порядочно не только по отношению к себе, но и к окружающим. Для него честь - превыше всего. Такой идеал честного человека существует не только для меня. Без вышеописанных качеств не было бы ни любви, ни дружбы, ни взаимопонимания между людьми. А еще мне импонирует такое качество в человеке, как его принципиальность, честность, открытость и доброта.
Қазақ отбасында ата-ана ерекше құрметтелген.Әкенің орны ерекше де, шеше орны ерекше .Әке- отбасының тірегі, ал шешені әке де, балалар да сыйлайды. Мен Қостанай қаласында тұрамын. Мен физика-математикалық лицейде, 10-ыншы «Б» сыныпта оқимын. Отбасымызда үш адам бар. Олар: әкем, шешем және мен. Менің сіңілі(қарындас),інім, әпкем жоқ. Әкемнің аты-жөні –Самат Елтайұлы, ол басшы болып жұмыс істейді. Әкем 35-те. Ол орта бойлы, қара торы. Ол бауырмал, байсалды және жұмсақ мінезді. Шешемнің аты-жөні –Гүлжан Маратқызы , ол дәрігер. Шешем 35-те, ол орта бойлы, қара көзді, қара шашты. Шешем мейрімді және ақылды адам. Анам, әкем екеуі бір-бірін сыйлайды, бір-біріне сенеді. Мен өз отбасымды өте жақсы көремін және ата-анамды құрметтеймін. Біздің отбасымыз тату тұрады.
мвтьзЫТМ
щытЗ_Теңіз жағасында екі адам жүр. Бірі – Курнос, бірі – Андрей. Кенет
ышқынып, жел гулеп кетті. Қамыстар құлап, топырақ борап, дүние алай -
дүлей борап кетті. Андрей бұл сұмдықты көрді: қатты соққан қара дауыл
мұзды қақ жарып, ашып жіберді. Сіресіп жатқан мұз алға қарай
жылжыды. Теңіз үсті түтігіп кетті. Андрей Курносты жаға қайыққа
қарай сүйрей жөнелді. Иван:
- Есің дұрыс па? – деп айқайлады.
- Әне, балықшылар ығып барады.
- Подумаешь! Ықса, барсын!
Андрей не істерін білмей, сергелеңге түсті. Жанына Жалмұрат жүгіріп
келді. Екеуі қайықты суға түсіріп мінді. Жел қайықты ұшырып ала жөнелді.
Олар жағадан ұзап кетті. Теңіз үстінің дауылы өте қатты, үйдей
толқындар. Жалмұраттың зәресі ұшты. Басы айналды. «Құдай-ай сақтай
көр!» - деп жалбарынды. Андрей қайықты есті. Мұзда ыққан
қайықшыларға жете алмай, өздері адасты. Қараңғы түнде қайықты үлкен
сең соқты. Қайық быт-шыт болды. Екеуі мұздың үстінде қалды.
Ал балықшылар теңізге шыққан соң, жұқа мұз быт-шыт болып жарылды.
Олар жан-жаққа ығып кетті. Балықшылардың біреуі суға құлап, үшеуі үсіп
өлді. Біреуі шалажансар. Еламан, Кәлен, Мөңке, Дос, Рай ғана қалды.
Таң атты. Дауыл басылды. Бұлар ыққан үлкен мұз шыңға тірелді.
Балықшылар: «Қаратүпті қара! Біз Қаратүптен шығыппыз», - деп шулады.
Сақал- мұрты – қырау, беттерін үсік шалған. Осы жерде балықшылар
Жалмұрат пен Андрейдің денесін көрді. Өздерін іздеп шыққандарын түсінді.
Андрейдің тырнақтары жұлынған. Мұз үсті – қан. Өмір үшін жан аласқан.
Жерді тырнағымен тырнаған. Андрей ақкөңіл еді. Промсолда балықшыларға
жаны ашитын жалғыз адам еді. Объяснение: