Бүгінгі күні тәуелсіздікке қолы жеткен азат елміз. Иә, тәуелсіздікке қолы жеткендерде де бар, жетпегендер де бар. Бірлігі жарасқан халық та, түрлі ұлт пен ұлыстар, этностар да, сарқылмас қазына, әсем қала, көрсе көркі тартар табиғат та, биік шың, көл мен теңіз де бәрі-бәрі Қазақстанымыздың байтақ жерінде кеңінен таралған. Ел ішіндегі татулық пен бірлікті, өзара құрмет пен жарастықты нығайту жолындағы елбасымыздың атқарған қызметтерін мақтанышпен айта аламыз. Кім болмасын келер күнін тек жақсылықпен тосатыны хақ. Біз бейбіт елдің астында таңымызды атырып, күнімізді батырып жүрміз. Біз бейбіт елміз.
Объяснение:
Қалмақан Әбдіқадыров (15.4.1901, қазіргі Қызылорда облысы Шиелі ауданы Шиелі кенті — 30.4.1964, сонда) — ақын, жазушы, аудармашы.
Алғашқы “Сырдария” деген өлеңі “Еңбекші қазақ” газетінде жарияланған (1925). Тұңғыш өлеңдер жинағы “Жалшы” деген атпен 1928 ж. жарық көрді[1]. 30-жылдарда өлеңді өндірте жазып, “Екпін”, “Шахтер”, “өлеңдер” жинағын баспадан шығарды.[2] Ақынның 1935 — 51 ж. аралығында жазған “Май”, “Батыр”, “Сәтбаев”, “Еділ-Дон”, “Келес қызы” поэмалары нақты өмір шындығынан алынып, қазақ азаматтарының ерлігі мен өнегелі істерін бейнелеуге арналған. Әбдіқадыровтың “Қажымұқан” повесі 1954, 1956, 1959 ж. қайта басылды, 1970 ж. орыс тілінде жарық көрді. “Алатаудың бауыры” (1935), “Амантай” (1936), “Тапқыш” (1937), “Тәтті қауын” кітаптары республикада балалар әдебиетін дамытуға айтарлықтай үлес қосты. “Серт” жинағына 1941 — 45 ж. Ұлы Отан соғысы жылдарында майданда жүріп жазған өлеңдері топтастырылған.[3]