Қазақтар шаңырақты бұрыннан сыйлап келген.Ұл баласы ер жетсе бір шаңырақ иесі деп санаған.Ата-анасының шаңырағым да ең кіші ұлы қалады.Ол ата-анасының қартайған шағында қамқоршы болатын ұлы болады.Сондықтан қазақ халқы ең кенже ұлын шаңырақ иесі деп есептеген. Шаңырақта қалған ұлдың міндеті əке-шешесі қайтқанша қасында болып қамқорлық көрсету.Сол шаңырақты мықтап ұстау ,тоздырмау, қонақжайлы болу.Ұрпақтан ұрпаққа мұра етіп қалдырған үйді киелі тұтып оған құрметпен қарау.Əке-шешесі қайтқаннан кейін де ұлдары мен қыздары қара шаңыраққа деген қамқорлық тарын үзбейді.Ағайын арасындағы татулық қара шаңыраққа деген құрметтерінен білінеді.Туған туыс жиналады да осы қара шаңыраққа жиналады.
Менін отбасым! Мен оз отбасымды жаксы коремин. Менин отбасымда акем асыраушы, анам камкоршы, агам коргаушы. Акем аркашан менин айтканымды орындауга тырысады. Менин унаган заттарымды ар дайым алып береди. Мен акемнен айтканын булжытпай орындаймын. Бирак бул корыккандыктан емес, бул акеме деген суйиспеншиликтен. Анам мен ушин ерекше жан. Анам ардайым мени демеп, акыл кенес берип журеди. Ал агам мени ар дайым баскалардын ренжитуинен коргап журеди. Маган али кунге ешким ренжитип кормеген. Себеби мен кишкене болсын буртиган туримди агам корсе, тыныш отира алмайды, ардайым конилимди тауып алады. Менин отбасым менин кишкентай 1 ши отаным.
осылай болар деп ойлаймын