2011 жылы шілде айында Лондон театрында кешкісін «Бесік жыры» деп аталатын өзгелерден ерекше қойылым болған. "Қойылым несімен ерекше" дейсіз ғой? Онда кресло орындықтарын бір адамдық, екі, тіпті үш адамдық кереует қылып жасап, үстіне көрермендерді жатқызған екен. Олардың басты мақсаты - көрерменді жайлы жайғастырып алып, тыныш ұйқыға батыру.
Константин Анисимов - Ленин комсомолы атындағы Ленинград театры труппасының актеры, әрі «Зенит» футбол клубының ішкі ойындарының дикторы. Кейде ойын мен қойылым бір-бірімен тұспа-тұс келіп қалған кездерде ол түрлі қулықтарды қолданатын болды. Мысалы «Гамлет» спектаклінде Лаэрта ролін сомдамақ болғанда, ол тек бірінші және үшінші акт кезінде ғана сахнаға шығады екен. Осы уақыт аралығында ол футбол алаңына барып, тіпті ойынды жүргізіп келіп үлгерген.
Ежелгі римдік тұрғындар қанды оқиғаларға толы дүниені көргенді ұнатқан. Олар мұндай көріністерді тек гладиаторлар жекпе-жегінен ғана емес, кәдімгі тетарлық қойылымдардан да тамашалайтын болған. Егер актер сценарий желісі бойынша, сахнада өлуге тиіс болса, онда оған сол жерде өлтіруге үкім шығарылып, сахнада, көрермендердің көзінше өлтірген.
Бізге белгілі, бұрынғы кезде театрдағы барлық ролдерді тек ер адамдар ғана ойнаған, заң соны талап еткен. Шекспирдің заманында қойылым тоқтап қалса, «Королева Елизавета қырынып үлгере алмай жатыр» - дейді екен.
Иония жерінде бір ерекше театр болған. Ол несімен ерекше? Ол театрда бір қолдың сарбаздарын бөлек бір арнайы қатарға отырғызатын көрінеді. Ал олардың алдындағы қатарда тақыр басты құлдар отырады. Қойылым кезіне шапалақ ретінде артта отырған сарбаздар құлдардың тақыр бастарынын ұрып, құрмет көрсетеді екен.
Атақты әртіс Татьяна Пельтцер өмірінің соңғы жылдарында жаттаған сөзін үнемі ұмытып қала берген көрінеді. Ол Ленкомның «Қызыл шалғындағы көк аттар» спектаклінде Клара Цеткинның ролін ойнап жатып айтуға тиіс сөздерін ұмытып қалады да : «О, Құдайым-ай, ештеңе есімде емес» - дейді. Сол кезде Ленинннің ролін сомдап жатқан Олег Янковский тосылмастан: «Клара, сіз мүмкін пролетариат қосылуы керек деп айтқыңыз келген болар» - дейді. «Иә, соны айтқым келген» - дейді Пельтцер. Содан кейін, Татьянаның есіне енді қалғандары да түсе қоймас деген оймен Олег барлық диологты өзі айтып шығады.
Римдік драматург Ливий Андроник үнемі өзі жазған тргедияларында өзі басты ролді иемденеді. Бір күні ол өз даусын жоғалтып алып, кезекті қойылымында сырттан айтып тұратын бір адамды тағайындап қояды екен де, өзі аузын жыбырлатып қана тұрады. Бұл жағдай тарихта фонограмманы ең алғаш қолдану болып қалды.
Астана - это новая столица Казахстана. Находиться она сравнительно близко от России. Ранее на месте Астаны был город Акмола, переводится как "Белая могила". Затем город был переименован. Была весна и в поезде холодно, особенно ночью. С нами в одном купе ехал парень который залез в поезд с большой пластиковой бутылкой разливного пива и сухариками. На одной станции в вагон зашла полиция и парня оштрафовали за пьянство в общественном месте. Парень расстроился, он учился в институте,ему не хотелось бы , чтобы эта информация дошла от полиции в институт, и лёг спать. Всю ночь он храпел и ему беспрерывно названивал сотовый телефон. Меня это стало раздражать, так-как надо было выспаться, и я пыталась будить парня - стучала его по спине, трясла, чуть ли не кричала в уши, но он так и не проснулся.Телефон продолжал звонить. И так, без сна и промёрзнув в холодном вагоне, я доехала до Астаны. Вокзал был обычным и вид при выходе из вокзала тоже. Зачем-то поналяпали всюду несуразные пластиковые деревья и прочие дешёвые украшательства. Чем не украшай неприглядный вид старых пятиэтажек , которые видно прямо с вокзала, от этого впечатление не станет лучше. Когда мы сели в такси и проехали к центру города, то окружающий вид улучшался на наших глазах: улицы становились более ухоженными и широкими, дома всё более современными. И вот мы уже гуляем в самом центре Астаны, возле так называемого монумента Байтерек высотой 105 метров, в народе "Чупа-чупс", это такая смотровая площадка на которую можно подняться на стеклянном лифте. Внутри находятся кафе, и продают сувениры.Вид с Байтерека был прекрасен: вокруг супер современные небоскребы, подъемные краны, парки,цветы в том числе кусты роз, фонтаны.( Кстати на фото часть центральной улицы Астаны и медведи, каждый медведь представляет разные страны, олицетворяя идеи дружбы и единения народов) Гораздо приятнее гулять по современному городу с широкими улицами, чем по городу с домами ещё 60-80 годов... Постепенно моё настроение поднималось, ощущение счастья от того ,что видишь столько красоты вокруг. А вот речка у Астаны маленькая, неприглядная, допустим Иртыш гораздо шире и больше. Как впрочем и природа края: почти голая степь и однообразная трава. На автобусе мы поехали ещё в одно известное место в Астане - Думан. Везли людей в автобусе как дрова. Автобус быстро срывается с места и тормозит так, что люди падают. В нашем городе бы давно возмутились и подняли крик: "не дрова же везёте!". Думан - большой круглый центр с разными развлекательными заведениями, где можно пробыть целый день. Мы платим за вход и по его круглой крышей наблюдаем макет статуи Свободы , бассейны наполненными рыбками, китайские красные фонарики, и прочие интересные скульптуры. Там же посетили Океанариум, где кроме экзотических рыб плавала девушка изображавшая русалку. Океанариум сравнительно не очень большой но впечатлений оставляет много, а на выходе из океанариума, в том же Думане можно купить всякие сувениры на морскую тематику: настоящие кораллы, ракушки с разных океанов, макеты корабликов, изображения рыб. Там же мы посмотрели несколько коротких фильма в 5D кинотеатре, где в лицо брызгали струйки воды, и двигались кресла в такт видео сюжета. В Думане мы объелись разливного мороженного и попробовали шаурму, она была неудачная, наверное потому что овощи , входившие в её состав были невкусными. Так в Думане можно провести весь день, там спокойно и всё располагает к расслаблению и отдыху. Если бы я жила в Астане наверное часто посещала Думан. Астана -это город, где никогда не будет скучно и всегда можно провести время, впечатлений будет много, даже если приехали всего на один день.
ТЕАТР ЖАЙЛЫ ҚЫЗЫҚТЫ МӘЛІМЕТТЕР
2011 жылы шілде айында Лондон театрында кешкісін «Бесік жыры» деп аталатын өзгелерден ерекше қойылым болған. "Қойылым несімен ерекше" дейсіз ғой? Онда кресло орындықтарын бір адамдық, екі, тіпті үш адамдық кереует қылып жасап, үстіне көрермендерді жатқызған екен. Олардың басты мақсаты - көрерменді жайлы жайғастырып алып, тыныш ұйқыға батыру.
Константин Анисимов - Ленин комсомолы атындағы Ленинград театры труппасының актеры, әрі «Зенит» футбол клубының ішкі ойындарының дикторы. Кейде ойын мен қойылым бір-бірімен тұспа-тұс келіп қалған кездерде ол түрлі қулықтарды қолданатын болды. Мысалы «Гамлет» спектаклінде Лаэрта ролін сомдамақ болғанда, ол тек бірінші және үшінші акт кезінде ғана сахнаға шығады екен. Осы уақыт аралығында ол футбол алаңына барып, тіпті ойынды жүргізіп келіп үлгерген.
Ежелгі римдік тұрғындар қанды оқиғаларға толы дүниені көргенді ұнатқан. Олар мұндай көріністерді тек гладиаторлар жекпе-жегінен ғана емес, кәдімгі тетарлық қойылымдардан да тамашалайтын болған. Егер актер сценарий желісі бойынша, сахнада өлуге тиіс болса, онда оған сол жерде өлтіруге үкім шығарылып, сахнада, көрермендердің көзінше өлтірген.
Бізге белгілі, бұрынғы кезде театрдағы барлық ролдерді тек ер адамдар ғана ойнаған, заң соны талап еткен. Шекспирдің заманында қойылым тоқтап қалса, «Королева Елизавета қырынып үлгере алмай жатыр» - дейді екен.
Иония жерінде бір ерекше театр болған. Ол несімен ерекше? Ол театрда бір қолдың сарбаздарын бөлек бір арнайы қатарға отырғызатын көрінеді. Ал олардың алдындағы қатарда тақыр басты құлдар отырады. Қойылым кезіне шапалақ ретінде артта отырған сарбаздар құлдардың тақыр бастарынын ұрып, құрмет көрсетеді екен.
Атақты әртіс Татьяна Пельтцер өмірінің соңғы жылдарында жаттаған сөзін үнемі ұмытып қала берген көрінеді. Ол Ленкомның «Қызыл шалғындағы көк аттар» спектаклінде Клара Цеткинның ролін ойнап жатып айтуға тиіс сөздерін ұмытып қалады да : «О, Құдайым-ай, ештеңе есімде емес» - дейді. Сол кезде Ленинннің ролін сомдап жатқан Олег Янковский тосылмастан: «Клара, сіз мүмкін пролетариат қосылуы керек деп айтқыңыз келген болар» - дейді. «Иә, соны айтқым келген» - дейді Пельтцер. Содан кейін, Татьянаның есіне енді қалғандары да түсе қоймас деген оймен Олег барлық диологты өзі айтып шығады.
Римдік драматург Ливий Андроник үнемі өзі жазған тргедияларында өзі басты ролді иемденеді. Бір күні ол өз даусын жоғалтып алып, кезекті қойылымында сырттан айтып тұратын бір адамды тағайындап қояды екен де, өзі аузын жыбырлатып қана тұрады. Бұл жағдай тарихта фонограмманы ең алғаш қолдану болып қалды.