Мағжан Жұмабаевтың "Батыр Баян" поэмасының желісі де осыған ұқсас. Поэма аса көркем деңгейде, ерекше шабытпен жазылған. Сезім де, махаббат та, батырлық та, жан күйзелісі де дастанда жыр болып өріледі. Поэмадағы батыр Баян тағдыры ешкімді де бей-жай қалдыра алмайды. Шоқтығы биік Баянның бейнесі поэмада былай суреттеледі: - Қанайым, ойың удай, тілің шаян, Амал не, келген жоқ қой батыр Баян. Көп жаудың албастысы, ел еркесі, Баянның батырлығы алашқа аян. Баянның әруақты құр атынан Көп қалмақ болмаушы ма ед қорқақ ноян? Наркескен, өрттей ескен қайтпас болат, Баянсыз қанатымды қалай жаям?! Би Қанай! Аттанбайды хан Абылай, Келмесе қандыбалақ батыр Баян, — деген Абылай сөзінен батырдың хан ордасындағы орны мен беделін байқайсыз. Баян батыр ел рухы мен батыр рухының биіктігін барлық құндылықтан жоғары қояды. Елдің мүддесі Баян үшін қымбат, халқының тағдыры жау табанына басылмауы жолында жан аямай күрескен Баян батыр ерліктің, отаншылдықтың үлгісі.
Бұл повесте қожа деген кейіпкер болады. Қожа мектеп жасында бастан кешкен әр түрлі қызықты оқиғалар жайлы баяндалады. Ол қанша бұзықтық жасасада өз қателігін түсініп, барынша түзетіп, жақсы адам болуға тырысады. Ол бұзықтығы үшін әкесіз өскендігінен деп ойлайды. Қожа өзінің мінезін тәртібін жақсы жағынан өзгертуге тырысады. Қожа сын есімі Қожаберген оны тіпті қай айы қай күні қай жылы екенін білмейді ес білгелі қожамын дейді. Олардың сыныптарында екі қожа бар Сүттібайдың үлкен баласы аты қожа. Балалар оны шатастырып алмас үшін түрінен қарап сары қожа қара қожа деп те атайды.