Мұхтар Мағауин (Қаз. Мұхтар Мқанұлы Мағауин; 2 ақпан 1940; Семей облысы, Чубартау ауданы, ҚазССР, КСРО) - кеңестік және қазақстандық жазушы, прозаик, публицист, қазақ фольклорлық мұрасын зерттеуші, филология ғылымдарының докторы. Қазақстанның халық жазушысы.
1962 жылы Қазақ мемлекеттік ұлттық университетін бітірді. Әл-Фараби, 1965 ж. - аспирантура
1997 жылы Түркия Суретшілер мен Жазушылар Қорының «Түркі әлеміне сіңірген қызметі үшін марапатталды.
Ол Соммерсет Могамның (1968 ж.) Таңдалған әңгімелер жинағының, Генри Хаггардтың «Патша Сулайманның кеніштері» (1975) романының, Николай Погодиннің «Кремль шыңдары» пьесасының және басқаларының қазақша аудармаларын жазды [2].
Шығармалары: «Ақ қар, үлпілдек қар» (1969),
«Көк тұман» (1972),
«Ағайындылар» (1974,)
Hound of Hound (1978)
«Тазының өлімі» (1978),
«Серпентин жазы» (1984),
«Лирикалық шегініс» (1986),
«Көктемгі қар» (1990),
«Қазақ тарихының АВС»
«Қобыз жырлары»,
«Қобыз бен найза»
«Қиындықтар уақыты»,
«Шахан-Шер - адам - жолбарыс»
«Бір әкенің балалары»
«Қазақ Ордасы» тарихи кітабы.
Күз... Сарғайған жапырақтардың тал басында желге шыдас бермей жерге түскен сәті, көз алдыңда бүкіл әлем қоңырқай түске боялып, бейне бір салып қойған сурет секілді күйге енсе, аспанның шелегі тесіліп қалғандай әр күн сайын тамшылар тамып, жаңбыр жауса, көңілің құлазып тұңғиыққа еніп кетсең, біреуді сағынсаң, ол сені де сағынса, шіркін, міне, бұл күз ғой.
Күздің кереметі сағынышқа толы жүректі жұлып алып, әуеде әуелете ән салдырып, көңіліңді күңірентсе де ішкі жан дүниеңе шынайы бір сезім сыйлайтынында. Күзді сүю сағынышты аңсау деген сөз. Қаншама ақынның жырына, қаншама жазушының қаламына біткен осынау мезгілдің меңіреу тартып тұрса да, өзіне тарта беретіні өзінше бір құдірет.