Әрбір адам дүниеге келгенде түнгі аспандағы жұлдыздардың саны көбейеді екен. Шынында да түнгі аспанды бір сәт тамашалап көрсеңіз, адамдар да сол жұлдыздар тәрізді екенін байқайсыз. Біреулер жарыққа шаққаннан гөрі тасада жүргенді қалайды – оның жұлдызы әлсіз жылтырайды, ал біреулер сабырсыз, өздерінің өміріне жиі өзгеріс енгізеді – олардың жұлдызы біресе жарқ етіп, біресе әлсіз жылтырап, құбылып тұрады. Ал енді үнемі күн тәрізді жарқырап, түнгі аспанға ерекше шұғыла шашып тұратын жұлдыздар болады. Мұндай жұлдыздардың иелері айналасына жылу мен шапағат нұрын төгіп тұратын ізгі жандар болса керек. Жан досым сені менің туған күніме шақырғалы отырмын. Осындай қуанышты күнімде бірге боласын деген үміттемін!
Незнаю это или нет, прочитай внимательно,может быть не то. Когда-то, давным -давно, жили старик со старухой. У них был всего один сын, Алтын-сака - золотая бабка. Звали его так потому, что у него была золотая бабка - биток. В бабки он играл лучше всех - никто не мог его обыграть. Как-то раз старик отправился на озеро поить лошадей. Пригнал табун к воде, а лошади гривами и хвостами трясут, копытами бьют, ржут тревожно, от озера отступают: кто-то хватает их за гривы, тянет за губы - пить не дает. "Что там такое? - думает старик. - Надо посмотреть". Только он нагнулся к воде - кто-то хвать его за бороду! Попробовал старик вырваться - не может. Видит старик - вцепилась ему в бороду сама старуха убыр - ведьма. Стал он просить ее: - Эй, убыр, отпусти меня, не держи! Стадо баранов тебе за это дам! - Не нужны мне твои бараны! - отвечает убыр. - Табун коней тебе дам, только отпусти! - И коней твоих мне не нужно. - Что же тебе тогда дать? - Дай мне то, что у тебя только одно в юрте.
Тек сұрақты жазасыз.Баска ештеме кажет жоқ