Шығарма.
"Қыз Жібек" жыры – асыл махаббаттың айшықты ескерткіші.
Махаббат - әлемдегі бар сезімдердің ұлысы.Махаббатсыз өмір жұпыны болар еді.Бұл - тек адамдар арасында ғана емес,адамның Отанына,туған жеріне,еліне,табиғатқа,белгілі бір кәсіпке,затқа деген сезімін де қамтиды.Мұхтар Шаханов:
Ғашық жүрек сүйгені үшін бола алмайды жазалы,
Адам азса махаббаттың жоқтығынан азады,-деп бекер айтпаған деп ойлаймын.Әрине,махаббат тек сүйеніш қана емес,күйінішті де әкеледі.Бірақ махаббат арқылы адамдар жалғыздықтан арылып,бақытты атанады,өзін қолдайтын,корғайтын жанды табады ғой.
Қазақ тарихында қаншама ғашықтар өтті десеңізші.Солардың бірі – Қыз Жібек пен Төлеген.Бұл екі жастың асқақ махаббаты туралы біз "Қыз Жібек" жырынан оқып,білдік."Қыз жібек" лиро-эпостық дастаны – қазақ халқының ең көне,асыл мұраларының бірі.«Қыз Жібек» жыры – аңыз емес, тарихи оқиға,кейіпкерлері өмірде болған адамдар. Жырдың негізгі кейіпкерлері – Төлеген мен Жібек бірін-бірі шын сүйген ғашықтар,бірақ әке батасынан аттап кеткен Төлегеннің өлімі мен Жібектің қайғылы тағдыры талай жанарларға жас үйірілтпей қоймайды.Төлеген – нағыз лирикалық кейіпкер болса,Жібек – сұлулық пен әсемдіктің нышаны,қазақ халқының мақтанышы болды.Бұл екеуі бір-бірін құлай сүйгенмен,олардың бақытына Бекежан қастандықпен балта шапқан еді.Кейін Жібек қайсарлықпен сүйгенінің кегін алып, әмеңгерлік салт бойынша Төлегеннің інісі Сансызбайға қосылады.Бірақ,Төлегеннің де, Жібектің де өзіне лайық жар іздеуі,сүйіспеншілікпен үйленуді көздеуі – сол кезеңдегі жастардың ойында, көкірегінде жүрген арманын, мұңын, тілегін аңғартады.Автордың өзі: "Батырлық, байлық кімде жоқ,ғашықтық жөні бір басқа..." дей отырып Жібек пен Төлегеннің арасындағы махаббаттың адал екенін дәлелдей түседі деп білемін.
Аян оте кайсар,тозимди,акылды,билимге куштар бала.Ол оз омиринде кормегенды корды.Коптеген киыншылыктар болды.Анасынан айырылды.Сосын ажесынен коштасты.Бунын бари оган женыл емес.Ал,акесы болса согыста.Аяннын касында болатын ешкым жок.Ол Бапайдын уйынде омир сурды.Дос балалармен кунде ойнап журетын.Аян балаларга кунге кешкысын оз ойынан ертегы айтып берип,биреудын шанасын алып,туннын бир уагында ойнайтын.Содан Бапай мен кемпыры Аянды балалар уйыне тапсырды.Бапай екеуы Аян ушын аландап,коздерыне жас алады.Менын ойымша,Аян оскенде акын немесе жазушы болатын секылды.Себебы,ол кишкентай кезынде коп ертегы ойынан шыгаратын.Алемге айгили жазушы болып,ауылына оралады деген сенымдемын.Аян оз достарын жане жусаннын иысын,сосын осы омирге дейын оз баласындай корген Бапай мен кемпырыне алгысын айтып,олармен кориседы.Бирак,бул уакытка дейын оларды омирден отпесе,оларды коруге болады.Аянга ауыр болды.Балалы шагында коптеген киын кезендерды кешырды.Мен Аянды аяймын.Осынын барин жазып отыру киын.Козинге жас келеды,журегынды елжиретип жыбереды