Су-тіршілік көзі, сусыз еш жанды табиғат тіршілік ете алмайды. Су барлық жерге керек. Адамдар оны үнемі пайдаланып, одан әртүрлі идеялар шығарады. Мысалы, адамдар киім жуады, тамақ пісіреді, жуынады, сусын жасайды. Менің жақсы көретін сусыным шалап. Ол айран мен судан тұрады. Шалап- адамдардың қуатын арттырып, жігерлендіріп, шөлін қандырады. Суды сиқыршы деуге де болады. Ол кейбір заттарды ерітеді. Мысалы бұл жағдайда қант пен тұзды айтуға болады. Балалар суды сурет салуга қолданады. Бояуды суға ерітіп сурет салғанды балалар ұнатады.
Қазақтың кәсіби театр өнерінің қайнар көзі халық шығармашылығына (әнші, ақындар айтысы мен шешендік өнерге), ежелден келе жатқан әдет-ғұрып пен тұрмыс-салтқа (беташар,бәдік, жар-жар, жоқтау, қоштасу, қыз кәде, шілдехана), ойын-сауық (алтыбақан, қызойнақ, қынаменде, ортеке, судыр-судыр) пен Алдар Көсе, т.б. секілді күлдіргі қулар өнеріне саяды. Қазақ халқының қоғамдық ортасында туған, қиыннан қисын табар тапқыр, ой-қиялы жүйрік, ділмар адамның жиынтық бейнесі болып, аты аңызға айналған Алдар Көсе, Жиренше шешен, Қожанасыр мен Тазша бала есіміне байланысты күлдіргі әңгімелер ел арасында ертеден белгілі. Ал Айдарбек, Битан-Шитан, Зәрубай, Күндебай, Қантай-Тонтай, Мауқай, Текебай, Торсықбай, т.б. белгілі халық қуларының өнері туралы кезінде Ш.Хұсайынов пен Қ.Қуанышбаев (“Шаншарлар”), Ж.Шанин (“Айдарбек”, “Торсықбай”), т.б. драматургтар пьесалар жазды. Қуанышбаев, Е.Өмірзақов т.б. актерлер өз ойындарында халық қуларының бай тәжірибесін мол пайдаланды.Қазіргі қазақ кәсіби театрының тарихы 19 ғасырдың 2-жартысынан басталады. 1859 жылы Оралда, 1869 жылы Орынборда, 1875 жылы Омбыда орыс драма театрларының негізі қаланып, жұмыс істей бастады. 1890 жылы Семей қаласында “Музыка мен драмалық өнер әуесқойларының қоғамы” ұйымдастырылды. Алғашқы драм. шығармаларда Г.Д. Гребенщиков “Жақсы жігіт” пьесасының (1907) сюжетін қазақ тұрмысына құрса, Н.П. Анненкова-Бернар ұлттық дастан негізінде 1908 жылы “Бекет” атты драма жазып, кейін оны сахнаға шығарды. 1911 – 12 ж. Шымкент, Ақмешіт (Қызылорда), Ақмола (Астана), Қостанай, Петропавл, Орал мен Семей қалаларында ойын-сауық үйірмелері ұйымдаса бастады. 1913 – 14 жылы Семейде қазақ мұғалімдері мен оқушы-жастар бірлесіп, “шығыс кеші” деген атпен ойын-сауық кештерін ұйымдастырды. Ұлттық театр өнері тарихында мәні зор ойын-сауықтар қатарында: Абайдың қайтыс болғанына он жыл толуына арналған әдеби, этнографиялық-музыкалық кеш (1914), “Біржан мен Сара айтысы” (1915, екеуі де Семейде) және “Қазақша қыз ұзатудың” (1915, Атбасарда) сахнаға лайықталған нұсқасын атауға болады.
Объяснение:
все просто
Объяснение:
Жазғы демалыс өте қызықты болды. Біз отбасымызбен өзен басына бардық. Інім екеуміз өзенге түстік. Су мөлдір, әрі жылы екен, мөлдір судан жүзіп жүрген балықтарды көрдік. Мен өзен жағасында серуендеп жүргенде әр түрлі құстарды кездестірдім. Құстардың дауыстары ерекше естілді. Құстар әдемі дауыстарымен әуендерін кезек-кезек айта басталды. Құстардың әуенін естіп тамсанып жүргенде күн ысып кетті. Күн ыстық болғасын біз отбасымызбен үйге қайттық. Осылайша менің жазғы демалысым жалғаса берді. Маған жазғы демалысып өте жақсы өтті.