ответ:Домбыра жайлы диалог.
- Сәлем, Сандуғаш!
- Сәлем, Айдана! Қалың жақсы ма?
- Ия, жаксы. Өзің қалайсың? Қайда бара жатырсың?
- Мен де жақсымын, рахмет. Домбыра үйірмесіне жазылуға бара жатырмын.
- Домбыра ойнап үйренейін дедің ба?
- Ия, өткен жолы қазақ тілінен Қадыр Мырзаәлі атамыздың «Домбыра» өлеңі маған үлкен әсер қалдырды. Әсіресе «нағыз қазақ қазақ емес, нағыз қазақ - домбыра» деген сөздері жүрегімнен ерекше орын алып, домбыра тартып үйренуді қолға алуды шештім.
- Жарайсың, құрбым! Керемет жаңалық екен! Сен үшін өте қуаныштымын, болашақта мүмкін белгілі музыкант не болмаса сазгер боларсың?
- Ия, мүмкін. Уақыт көрсете жатар. Осы киелі аспабымызды жақсылап меңгеріп алсам, өзіме де жақсы деп ойлаймын.
- Жақсы онда. Жолыңды бөгемейін. Іске сәт!
- Рахмет. Көріскенше!
- Сау бол!
Объяснение:
1) Туынды неліктен «Жау тылындағы бала» деп аталады?
Себебі, бұл туынды жау кезіндегі майданның оқиғасымен байланысты жетім қалған бала туралы айтылған.
2) Неліктен Серік Анна Ивановнаның қамқорлығында қалды?
Әкесі соғысқа кетіп, ана дүниеден өткен соң ол жалғыз қалып, әкесі келгенше Анна Ивановнаның қолында қалды.
3) Серiктiң орыс әйелін «мама» деу себебі неде?
Себебі, ол Анна Ивановнаның қолында болғаннан бастап, Бористың айтқан сөзін айтып үйренген. Бориспен бірге өсіп ол Анна Ивановнаны мама деп айтып кеткен.