Жыл сайын Ресейде олар Масленицады қыста бірге жүреді. Өткен аптада олар халықтық мерекелерді ұйымдастырып, суықтан өтуге арналған көңілді және ойын-сауық ұйымдастырады, ал көп ұзамай көктем келеді. Шроветидегі аптасына бір рет тіпті дәмді құймақ дайындайды және оларды молынан жейді! Сонымен, ол да Pancake аптасы деп аталады.
Осы аптада сәрсенбіде күйеу баласы құдай құймасын өзінің қайын енгеніне сенімді. Бейсенбі күні Разғұлай тойланады. Көшеде өрт сөндіріледі, бұқаралық ойындар ұйымдастырылып, «қабырғадан қабырғаға» күрес жүргізіледі. Сол күні олар жылқы мен қар слайдтарынан шабуылдады. Ең қызығы, қардың бекініс ғимараты, содан кейін бұл қардың бекінісін «әскер» ұстауға тырысады. Қарсыластар бір-бірін снеготпен ұрады.
Шровитайд адамдарға тамақпен шақырылады, өйткені апта бойы құймақ ішу керек: сары май, уылдырық, қаймақпен, джеммен, етпен. Адамдарды құймақ пісіруге арналған рецепттер шынымен шексіз.
Масленицаның соңы - кешірім жексенбісі. Бұл күні туыстарыңыз бен достарыңыздан жағымсыз нәрселер үшін кешірім сұраңыз. Егер сізден кешірім сұралса, сізге жауап беру керек: «Құдай кешіреді». Бұл көне орыс дәстүрі.
Сол күні олар Масленицамен бірге жүреді: олар муминаторларға киюге, дөңгелек билермен айналысуға, би билеп, ән айтуға, белгіні сыйлықтарға көтеруге барады. Мен осындай мерекеге жиі қатысып жүрдім. Және, әрине, ең бастысы, олар толтырылған карнавалды түрлі-түсті киіммен өртеп жібереді. Ал қасқыр өртеніп кеткенде, бұл қыс өткен. Көктем келеді.
Самый сложный образ в этой весьма обширной веренице отрицательных героев — образ Кунанбая. Его типичность, цельность, эмоциональная наполненность — вне всякого сомнения. По мощи художественного обличения образ Кунанбая не имеет себе равных среди всего, что написали писатели Казахстана о темных антинародных силах, порожденных социальным устройством нашей страны. Много в этом характере причудливых складок, извилин и тайников. Кунанбай, воплотивший в себе дух жестокости, интриг и коварства, отнюдь не односторонен, не схематизирован и не мелкотравчат. Он по-своему могуч и монолитен в своей классовой сущности и определенности. Его ум изворотлив, его коварство безгранично, его деспотические злодеяния рождены беспредельной жестокостью в преодолении всего, что стоит на пути достижения поставленной им цели.И вот против этого матерого хищника выступает Абай. Трудности борьбы заключаются не только в том, что Кунанбай — ага-султан, а Абай — лишь незрелый, неокрепший юнец, но и прежде всего в том, что Кунанбай — его родной отец. Поэтому в своем сопротивлении неограниченно властному султану Абай постепенно переходит от внутреннего несогласия к открытой борьбе и в этой борьбе, постепенно завоевывая симпатии и поддержку народа, в конце концов торжествует и одерживает победу. Но старый мир не признает себя побежденным и всеми возможными средствами отстаивает свое еще не поверженное господство. Место дряхлеющего Кунанбая занимают феодалы той же закваски: Уразбай, Жиренше, Такежан, Азимбай. Волчьей стаей набрасываются они на борющегося за справедливость, за народные интересы Абая" - Мухамеджан Каратаев.Мухтар Ауэзов знакомит читателей с образом Кунанбая практически с первых страниц романа: приехавший из медресе Абай, следуя совету матери, знавшей обычаи, сначала подходит поздороваться к отцу:Кунанбай повернул голову, принял приветствие, но не двинулся с места. Он только окинул Абая быстрым взглядом и сказал:" — Ты вырос и возмужал. Выросли ли твои знания, как ты сам? Насмешка это или сомнение? Действительно ли отец хочет знать о нем?.. С самых ранних лет мальчик привык следить за движениями бровей отца, — так опытный пастух следит за облаками в год джута, — и за эту наблюдательность отец ценил его больше остальных детей. Сейчас было понятно, что Кунанбай думает совсем не о сыне, а о приближающихся всадниках. Но Абай знал и то, что отец не выносит, когда не отвечают на его вопрос, и поэтому сказал сдержанно, но с достоинством:— Слава богу, отец, — и добавил: — Занятия еще не кончились, но вы прислали за мной, хазрет благословил, и я вернулся домой".
Осы аптада сәрсенбіде күйеу баласы құдай құймасын өзінің қайын енгеніне сенімді. Бейсенбі күні Разғұлай тойланады. Көшеде өрт сөндіріледі, бұқаралық ойындар ұйымдастырылып, «қабырғадан қабырғаға» күрес жүргізіледі. Сол күні олар жылқы мен қар слайдтарынан шабуылдады. Ең қызығы, қардың бекініс ғимараты, содан кейін бұл қардың бекінісін «әскер» ұстауға тырысады. Қарсыластар бір-бірін снеготпен ұрады.
Шровитайд адамдарға тамақпен шақырылады, өйткені апта бойы құймақ ішу керек: сары май, уылдырық, қаймақпен, джеммен, етпен. Адамдарды құймақ пісіруге арналған рецепттер шынымен шексіз.
Масленицаның соңы - кешірім жексенбісі. Бұл күні туыстарыңыз бен достарыңыздан жағымсыз нәрселер үшін кешірім сұраңыз. Егер сізден кешірім сұралса, сізге жауап беру керек: «Құдай кешіреді». Бұл көне орыс дәстүрі.
Сол күні олар Масленицамен бірге жүреді: олар муминаторларға киюге, дөңгелек билермен айналысуға, би билеп, ән айтуға, белгіні сыйлықтарға көтеруге барады. Мен осындай мерекеге жиі қатысып жүрдім. Және, әрине, ең бастысы, олар толтырылған карнавалды түрлі-түсті киіммен өртеп жібереді. Ал қасқыр өртеніп кеткенде, бұл қыс өткен. Көктем келеді.