Ақпан – тұрақсыз: кейде аяздың беті қайтып, сынады, кейде аспан түнеріп, жапалақтай қар жауады. Бұрқасынды да, ашық та күндері көп… Ақпанда қыс пен көктем белдеседі. Қаңтарда бұрқасын, боран тәулік бойы соқса, ақпанда түнде, таң алдында соғады… Ақпан борандайды, келер наурыз – жылауық. Ақпан аяғында аяз айылын жиып, қыс қаһарынан айырылады.
Бұл – өлара шақтағы ойға орала қалған орамдар. Енді қос айға кеңірек тоқталып, халық берген «мінездемеге» көз жүгіртелік. Ақпанның бел ортасында қыс пен көктем ұшырасады екен. Бұл күні ауа райы қандай болса, көктем райы сол тақылеттес болмақ. Қар жауса, көктем – жаңбырлы.
…«Амал ақпаннан басталады», «Ақпан ақырып келеді, жан-жағын шақырып келеді», «Ақпанның ақ түтегі» деген тіркестерді ел ішінен жиі құлақ шалады. Сарыарқаның шығыс жағы қаңтардың аяғындағы ақпанға ұласқан боранды «Қаңтар ақпанға тапсырып жатыр» дейді екен.
Объяснение:болама?
Объяснение:
Уақыт – біздің өміріміз. Уақыт өмірімізден бөлек емес, уақыт пен өмір арасындағы байланыс күн мен оның сәулесі, ағаш пен жемісі, көз бен көру арасындағы байланыс секілді өте тығыз. Басқа жаратылыстарды айтпағанда, адамзаттың уақыт пен мекенге мұқтаж екеніне ешқандай талас жоқ. Уақытты босқа өткізу – мезгілі өлшеулі, құны өлшеусіз өз өмірімізді рәсуа қылу.Уақыт – менің өмірім. Мен уақыттан, ол менен ажырай алмаймыз. Ширек ғасырға жетпейтін жиырма жылдық өмірімді уақыт таразысына салып қарасам, ол мені біраз есейтіпті. Бір түйгенім: уақыт бізге жаңа болып көрінген нәрсенің бәрін ескіртеді екен. Сыйлаған қуанышы мен қайғысының төрелігін өзі беріп, емін де өзі жасайды. Біздің қолымыздан бәрі келеді. Біз біраз нәрсені жасап өзгерте аламыз. Тек уақытты емес. Біз уақытқа ешқашан әсер ете алалмаймыз.
Данышпан,философтар билеуші болу керек
Ең батылдары,әскерлер күзетші болу керек
Ақылды,адал адамдар егінші,қолөнерші болуы керек