Қозылар корпеш - сулу баянының - xiii қазақ лиро-эпическая дастаны - ғасырдың xiv, жазып ал- арада ортада xix ғасырдың. дастан ауызекі нұсқаларда белгілі арада орындау сыбанбайдың ақыновтарының, бекбаудың, жанака, шоже болды. из около 20 нұсқа жанака нұсқасы ең белгілі. жазба нұсқада фольклордың жинаушыларының саблуковпен(1830 жыл) жазып ал- болжамдар ең таратып жібер-, г. дербісалинмен(1834 жыл), а. фроловпен(1841 жыл), ч. валихановым(1856 жыл). орыс тілде дастан шығар- м. путинцевпен 1865 жылы болды, кейін үшке деген ішіне ал- том радловтың в. жинағының "үлгілер халықтың әдебиетінің 1870 жылдың түркі бауы" болды[1]. ескі аңыз туралы ешкінің трагедиялық көңілінде корпеш және баян сулу: әлдебір достар жасынан гласит сарыбай және қарабай поженить өзінің тағы дейін біт- нұрға некелестір- -шағаларының поклялись. ұлдың туғыз- дождавшись, сарыбай барысында көңілдің өледі. дос досты тағы көрмеген ересектен- қозы және баян, бірақ некелік келісімнің узами, ақыры, дос досты полюбили. уақыт және опасыз қарабай өмірлік жоспарларды өтеді ауыстыр-. ол өзінің қызын соңмен жергілікті палуана кодардың тапсыруға уәде береді, бір күні оның оларын кендірден құтқардым. кодар бөгетпен ғашықтардың арасында болады. осы ақиреттік үшбұрышта бірінші ешкінің құтырған басын қаттап салды. назалы баян, кек алу чтобы өлтіргішке, айлаға деген сүйейді. ол соңмен кодардың ерге шықуға уәде береді, ана құдықты бұлақты сумен ол выроет. кодар үшін жұмысты қабылданады, барлық шұқырайа, сұм баян үшін шаштарды ұстай. қыз абайсызда өрімдерді: қияды кодар және тұңғиыққа деген құлайды біт-. ана ең қозылар кек ал-. оның көрінде аңыздың батыры шаншып қояды
,Абайдың сүйіп, жар етіп алған екінші әйелі Әйгерімнен туған ұлы Тұрағұл, өзінің естелігінде жазғанындай, Абайдың отыз екі жасында өмірге келген екен. Жастайынан Абайдың тәрбиесін көріп, өнер-білімге ерте ден қойған ол өте зейінді, алғыр болған. Әкесінің өнегесімен орыс әдебиетімен жастай танысып, соның арқасында осы тілде жатық сөйлеген, аудармашылықпен айналысқан. Әкесі туралы татымды да тиянақты естелік жазып, қалдырған. Мен – әкемнің кіші жамағатынан туған тұңғыш баласымын. Әкем кіші жамағат алғанда бастапқы бәйбішесі өзінен 2-3 жас үлкен еді, ұлғайған кезімде өзімді күтуге қолайсыз болады деген шығар. Екінші, жалпы қолы жеткен, әлі келген адамға екі қатын алмақ ғұрып сықылдыланғандықтан да шығар.Мен әкемнің 32 жасында, жастықтың алғашқы арыны басылып, жігіт ағасы болып қалған кезінде туғанмын. Мен әкемді танығанда, әкемнің жүзі ашық, ажары сыртында, көзі өткір, ашуы да, қуануы да жылдам, ширақ жанды адам еді. Мәжілісі қызықты, сауықшыл, дастарқаны аса мол еді. Бір іспен қызықтамай, жай, салбырап, шаруасын істеп отырмаушы еді.Бір ғадаты жақсы атқа, қыран құсқа құмар еді, өзі 2-3 жыл салтанатын келістіріп құсбегілерін, мергендерін сайлап құс салыпты. Балаларының әрқайсысына құс салғызды, бірақ ұзақ уақыт құсшы болғанымыз жоқ. Біреудікін алып, біреуге сапырып отырады. 250 шамалы құс қолыма келіп, кеткен шығар. “Тулақтың шолағындай” құс кергенім жоқ деп айтып отырушы еді.
Объяснение:
Поворачивает на право