Ахмет Байтурсынов (каз. Ахмет Байтұрсынұлы, 5 сентября 1872, Тургайская область — 8 декабря 1937 года, Алма-Ата) — казахский общественный и государственный деятель, член партии Алаш (репрессирован в 1937 году), просветитель, учёный-лингвист, литературовед, тюрколог, поэт и переводчик. В Казахстане почитается как «Ұлт ұстазы»(«Учитель нации»).
Байтурсынулы был блестящим литератором, педагогом, лингвистом. Он реформировал казахскую письменность на основе арабской графики, дав возможность пользоваться ею миллионам казахов, живущих за границей. В 1912 году Ахмет Байтурсынулы исключил все чисто арабские буквы, не используемые в казахском языке, и добавил буквы, специфические для казахского языка. Новый алфавит, получивший название «Жаңа Емле» («Новая орфография»), до сих пор применяется казахами, живущими в Китае, Афганистане, Иране.
Разработал основы казахского и научную терминологию для определения казахской грамматики.
Расстрелян в период Большого террора, реабилитирован посмертно.
В Алматы на углу улиц Байтурсынулы и Жамбыла в доме, где он жил в 30-е годы, открыт дом-музей Ахмета Байтурсынулы и в сквере около него установлен памятник-бюст просветителю. Сам сквер с 12 июня 1998 года также носит его имя[6].
Ему установлены памятники в Костанае (2000) и Шымкенте (2004).
Его именем названы улицы во многих городах Казахстана.
Именем Байтурсынулы назван Костанайский государственный университет.
В 2005 году была выпущена почтовая марка Казахстана, посвященная Байтурсынулы.
Барлық игіліктерден ең ұлы – тәуелсіздік. У.Годвин.
Отан дегеніміз не? Отан сөзі - әр адамның жанына жақын, жүрегіне жылы тиер сөз...
Менің туған жерім – Қазақстан Республикасы. Бұл – бай тарихпен, көне мәдениетпен және ерекше табиғатпен ұлы мемлекет. Осы тамаша табиғат-ай! Бурабайдың қатты қарағайлары, тың жердің алтын егіндері, Ұлы даланың ақшыл бетегесі – барлық менің Қазақстаным. Менiң Қазақстаным - ел ыстық қалаулы сонымен аяулы, маңызды, асыл. Ғасырлар көп оның жауларынан қоныстандырып, меңгерiп, қорғал қалылу және бүгiн өмiршең бiзге мұраға тапсырылу үшiн бабаларымыздарға керек болды. Еңбек, тер және қандар, қуаныш және бейнеттер неше өткен ұрпақтар үлесiне тидi. Жоңғарлармен соғыстар, патшалықтың қиын кезеңі, Ұлы Отан соғысы – қазақ халқы көп қайғыларды көзі көрді.
Әр Қазақстанның азаматы айрықша күнін есте сақтады және онымен мақтанады. 1991 ж. 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының мемлекеттік саяси тәуелсіздігі туралы конституциялық заң қабылданды. Осы жылда біздің тәуелсіздігімізге 21 жыл орындалды. Сөз жоқ, Қазақстан халқы үшін ұлы күн. Бұл барлық еңбекқорлықтың, халықтардың достықтың нәтижесі.
Қазіргі Қазақстан – егемен, демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет. Әрине, бізге қайда ұмтылу бар. Ғылымды даму, ауылдарды демесу, жемқорлықты жою керек. Бірақ барлық Қазақстан жетістіктері алда болады. Мен сенемін.
Біздің елбасымыз – Н.Ә.Назарбаев, дана адам, шебер саясатшы, нағыз отаншыл. Ол – Ата Заңның гаранты. Біздің Ата Заңымыз – негізгі тәуелсіздіктің нышандарының бірі. Қазақстанда өз мемлекеттік рәміздері бар. Олар: ту, елтаңба, әнұран. Олар егемендікті, бостандықты, дәстүрлерді, тәуелсіздікті көрсетеді. Тәуелсіздік – бұл бүгінгі өмір ғана емес, сонымен қатар, ертеңгі өміріміз - Қазақстанның болашағы, оның мүмкіндіктері мен мақсаттары. Тәуелсіз болу – өз тағдырына жауап беру деген сөз.
Ақыр соңында, әр Қазақстан Республикасының азаматы не істеу керек? Ол мемлекеттік тілін білу, барлық халықтардың дәстүрлерін құрметтеу, өз Отанды қорғау керек. Себебі Қазақстан – біздің ортақ үйіміз, біздің Отанымыз.
Ахмет Байтурсынов (каз. Ахмет Байтұрсынұлы, 5 сентября 1872, Тургайская область — 8 декабря 1937 года, Алма-Ата) — казахский общественный и государственный деятель, член партии Алаш (репрессирован в 1937 году), просветитель, учёный-лингвист, литературовед, тюрколог, поэт и переводчик. В Казахстане почитается как «Ұлт ұстазы»(«Учитель нации»).
Байтурсынулы был блестящим литератором, педагогом, лингвистом. Он реформировал казахскую письменность на основе арабской графики, дав возможность пользоваться ею миллионам казахов, живущих за границей. В 1912 году Ахмет Байтурсынулы исключил все чисто арабские буквы, не используемые в казахском языке, и добавил буквы, специфические для казахского языка. Новый алфавит, получивший название «Жаңа Емле» («Новая орфография»), до сих пор применяется казахами, живущими в Китае, Афганистане, Иране.
Разработал основы казахского и научную терминологию для определения казахской грамматики.
Расстрелян в период Большого террора, реабилитирован посмертно.
В Алматы на углу улиц Байтурсынулы и Жамбыла в доме, где он жил в 30-е годы, открыт дом-музей Ахмета Байтурсынулы и в сквере около него установлен памятник-бюст просветителю. Сам сквер с 12 июня 1998 года также носит его имя[6].
Ему установлены памятники в Костанае (2000) и Шымкенте (2004).
Его именем названы улицы во многих городах Казахстана.
Именем Байтурсынулы назван Костанайский государственный университет.
В 2005 году была выпущена почтовая марка Казахстана, посвященная Байтурсынулы.