Менің сүйікті айуаным - кот. Мен жасынан кота иметьқаладым. Қарамастан және, ақыры, менің арманым келді -бас менің үй сиамский кот Кузя бітті. Бас Кузи светло-коричневая тұмсық, қара қоңыр құлақтар, табандар жәнеұзын полосатый құйрық; майысқақ ұзарт- дене, үлкендомалақ бас, тұмсықта қылдың мұртының, құрыс жәнеашық-көгілдір көздер. Көздің түсі өзгереді, қашан олызаланады немесе қорқытады, зрачки біресе қызыл,біресе жасыл болады. Уши бас кота ылғи настороже; оларең жас сыбысты улавливают.
Кузя - айуан айбық. егер бас оның жақсы көңіл-күй, олойнайды, сипалану қояды, рұқсат ет- сырттың айуаныныңиз өзінің миски деген боламын, бірақ егер бас ол жаманкөңіл-күй, ол ерекшелік мяуканьем туралы осы ескерт-,тогда ол тәуір емес ти-. Кузя тиянақты, сарбаз кот. Қашанбіз ауылда болдық, ол барлық котами төбелесті.Төбелеске деген бірінші ол кірмейді. Басында ол сияқтыбы : жағымсыз дауыспен ескертеді ұлы-. Почти жүз сексенградусқа мойынды бұрады; жүн бас оның дыбом тұрады,ал в "айналады" деген құйрық
Менің армандаған мектебім үлкен және жарық. Онда жаңа технологиялар көп. Кабинеттер компьютермен жабдықталған және ғаламтор жүйесіне қосылған. Сабақ кестесін өзім жасауға болады. Және менің армандаған мектеп - жаңаша бағытта істейтін мектеп.Ол мектепте әртүрлі жаңа технологиялар болса және балаларға ыңғайлы болса керемет еді.Ол мектепте әр баланың жеке сөрелері,жеке бөлмесі, әртүрлі дәмді тағамдар бар. Менің арманымдағы мектеп-балаға тек қана жақсы білім беріп қоймай,оның өзінің сүйікті ісімен айналысуға,әртүрлі қызықты ойын ойнауға,керемет және көңілді шаралар болар еді.Біздің кезеңімізде дәл осындай мектептер жетіспейді.Осындай мектепте барлық балалардың білімге құштарлығы артар еді деп ойлаймын.
Адамның табиғатқа әсерінен жануарлар мен өсімдіктер қырғынға ұшырауда, соның салдарынан ағзаның көптеген түрлері жойылып кету шегіне жетті. Мәселен, 90-жылдардың ортасына дейін, 40 жыл бойы бөкен Қазақстандағы негізгі кәсіптік жануар болды. 1991-1993 жылдар аралығында 800-900 мың бөкендер бар еді. 1998 жылы - 470 мың, 2001 жылы - 80 мың, ал 2003 жылы бар болғаны 21 мың бөкен қалды. Үкімет каулыларымен бөкендердің барлық түрін аулауға тыйым салынды. Бөкен Қызыл кітапқа енгізілген жоқ, бірақ осал, тіпті қиын-қыстау қауіп төнген түр мәртебесінде тұр. Оның санын қалпына келтіруде едәуір каржы салынып, аң шаруашылығы мен өзге ұйымдардың қарқынды күш жұмсауы қоса тапсырылды. Сөйтіп бөкен саны 30 мыңға жетті. Бірақ 2015 жылы бөкен ауруға ұшырап, 30 мыңнан бөкеннен 10 мың бөкен қалды. Осыған қарап адамдардың қатігездігі жанурлармен өсімдіктерді азауына ұшратты. Жойылып бара жатқан өсімдіктер мен жануарлар түрлерін қорғауымыз қажет.