Өсек-ғайбатқа бораған-деп басталған арнау өлеңінде жанрға тән ерекшелік байқалады.Ақынның бұл өлең жолдары пәк сәбидің жүрегіндей жүрегімен,таза пиғыл-шынайылығымен жазылғаны көрініп,оқырманға ой салады.Т.Айбергеновтың Сағынышы-туған елге,досқа,ата-анаға,табиғатқа деген сағыныш сазы болып оқырманды өзіне мөлдір шықтай тазалығымен баурайды.Т.Айбергеновтың өлеңінде басқа ақындарда жоқ өмірге,дүниеге деген сағыныш бар.Өлеңдегі ақын сағыныштары-сағыныш сазы болып буырқанып,теңіз болып тебіреніп,биік таулардан асып,асқақтаған,арнасынан асқан сезім жиынтығы.Өлеңді оқыған сайын өмірге ынтазарлығыңды арттырып,құштарлығыңды оятады.Мына қамшының сабындай қысқа ғұмырды,қу дүниенің парқын ұғына бастайсың.
Сағыныш!
Көбірек жүріп кеттім-ау деймін көшеңнен,
Жиірек тартып кеттім-ау деймін кесеңнен.
Артықта боларма екен-ау,
осынау зымыран жылдар ішінде,
Күн сайын сені жүз рет көрдім десем мен!-деген жолдарынынан шексіз сағыныштың ақынның кішкентай жүрегіне қалай сыйғанына таң қаласың.Ақын оқырманын сағынышымен жаулайды.Т.Айбергенов қазақ поэзиясына өзіндік жаңа ырғақ,тегеурінді екпін әкелген ақын.Арамыздан өзі ерте кеткенмен,сағынышқа толы өлеңдері кеткен жоқ.Сағыныштың сазы болған өлеңдерімен мәңгі жасай бермек.
"МЕЗГІЛ ЖЕТСЕ МУЗ ДА ЕРІР". Придет время и лед растает.
Жақсы сөз, жарым ырыс ---хорошее слово, пол удачи (дела) .
Адам итті жұмсаса, ит итті жұмсайды ---стоит ли довериться кому-то, который перепоручает третьему.
Жынды бас, екі айаққа тыным бермейді ---дурная голова, ногам покоя не даёт.
Жаман иттін атын бөрбасар деп қояды (плохого пса, волкодавом величать, непозаслугам) ---бывает и недостойного великим называют.
Говоря о парне : Жеті қырлы, бір сырлы ---загадочный красавец-удалец.
"Туған жерге туыңды тік" - Водрузи свой флаг на родной земле.
"Жері байдың елі бай" - Кто богат землей, у того богатая страна.
"Ер туған жеріне, ит тойған жеріне" - Джигита тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась.
"Бейнет қыл да зейнет қыл" - Потрудись, а потом и требуй.
"Еңбектің көзін тапқан, байлықтың өзін табады" - Кто найдет источник труда, тот найдет само богатство.
"Жас келсе іске - кәрі келсе асқа" - Молодому дело - старому угощение.
"Малы бірдің жаны бір" - У кого скот общий, у того и душа едина.
"Мал ашуы - жан ашуы" - Боль за скот - боль души.
"Бірінші байлық - денсаулық, екінші байлық - ақ жаулық, үшінші байлық - бес саулық" - Первое богатство - здоровье, второе богатство - семья, третье богатство - наличие скота.
"Қонақ келмеген үй - мола" - Дом, в который не приходит гость, подобен могиле.
"Қонаққа кел демек бар да, кет демек жоқ" - Гостю можно говорить "приходи", "уходи" говорить нельзя.
"Таспен ұрғанды аспен ұр" - На удар камня отвечай угощением.
Төлеген Айбергенов 8наурыз 1937жылы дүниеге келген.Төлегеннің жырларын оқыған сайын,бір беймәлім жұмбақ әлемге кіргендей әсер қалдырады.Сондай өлеңдерінің бірі-
Сағыныш өлеңіндегі сағыныш сазы.Мұқтар Шахановқа арнап:
Сағындым жаным мен сені!
Көркіңді жүрген сағыныш қылып.
Мендейме екен бар ағаң,
Шын інім болсаң,бас бұрма жаным,
Өсек-ғайбатқа бораған-деп басталған арнау өлеңінде жанрға тән ерекшелік байқалады.Ақынның бұл өлең жолдары пәк сәбидің жүрегіндей жүрегімен,таза пиғыл-шынайылығымен жазылғаны көрініп,оқырманға ой салады.Т.Айбергеновтың Сағынышы-туған елге,досқа,ата-анаға,табиғатқа деген сағыныш сазы болып оқырманды өзіне мөлдір шықтай тазалығымен баурайды.Т.Айбергеновтың өлеңінде басқа ақындарда жоқ өмірге,дүниеге деген сағыныш бар.Өлеңдегі ақын сағыныштары-сағыныш сазы болып буырқанып,теңіз болып тебіреніп,биік таулардан асып,асқақтаған,арнасынан асқан сезім жиынтығы.Өлеңді оқыған сайын өмірге ынтазарлығыңды арттырып,құштарлығыңды оятады.Мына қамшының сабындай қысқа ғұмырды,қу дүниенің парқын ұғына бастайсың.
Сағыныш!
Көбірек жүріп кеттім-ау деймін көшеңнен,
Жиірек тартып кеттім-ау деймін кесеңнен.
Артықта боларма екен-ау,
осынау зымыран жылдар ішінде,
Күн сайын сені жүз рет көрдім десем мен!-деген жолдарынынан шексіз сағыныштың ақынның кішкентай жүрегіне қалай сыйғанына таң қаласың.Ақын оқырманын сағынышымен жаулайды.Т.Айбергенов қазақ поэзиясына өзіндік жаңа ырғақ,тегеурінді екпін әкелген ақын.Арамыздан өзі ерте кеткенмен,сағынышқа толы өлеңдері кеткен жоқ.Сағыныштың сазы болған өлеңдерімен мәңгі жасай бермек.