Бала кезінен ата-аналар мені орманда жүрді. Мен әрқашан орманда серуендеуге, ертегі кейіпкерлерін ойлап табуға немесе қазіргі кейіпкерлерді елестетуге ұнадым. Мен кітап оқыдым, бұл орман гоблин мекендейді және егер адам ұнамаса, онда ол шатасып, орманнан шықпайды. Бірақ мен онымен таныспадым, мен оған ұнадым.
Мен өскен кезде, мен басқаша сезіндім. Тіпті ормандағы ауа ерекше. Мүмкін, таза ауамен иісі бар шығар. Мен үлкен қалада тұрамын. Бұл қалада ұзақ болған соң, мен әрдайым орманға барғым келеді. Орманда сағат серуендей аламын, сіз тыныштық сезінесіз. Мен ағаштардың адам айтқан барлық құпияларын сақтай алатынын айтты. Мен де өз құпиям бар, мен оны үлкен шыршамен бөлісуге шешім қабылдадым.
Орманда жан мен дене демалады. Барлығы баланы күштеуге болмайды деп ойлайды, бірақ бұл солай емес, дәл осындай жерлерде тұрып демалуға болады. Әрине, мен басқа жерлерде болдым,бірақ орман-менің сүйікті табиғат бұрышым. Мүмкін, әрбір адамның денесімен ғана емес, жанымен демалатын орны бар.
Қазақ халқы өзінің күн көріс тіршілігіне қажетті үй-жай салуды, киім-кешек тігуді, азық-түлік өндіруді өзінің тұрмыстың кәсібі етіп, оларды күнбе-күнгі тіршілік барысында орынды пайдаланса, әсем бұйымдар жасап, өмірде сән-салтанат та құра білді. Халықтың қолөнеріне әдет-гұрып жабдықтарымен қатар, аң аулауға, мал өсіруге және егіншілікке қажетті құрал жабдықтар да кіреді. Киіз үйдің сүйегі, ағаш керует, кебеже, сандық жасап, кілем, сырмақ, алаша, ши, түрлі бау-басқұрлар тоқып, арқан, жіп есіп, көннен және илеулі теріден қайыс, таспа тіліп, өрім өріп, қолдан әр алуан ыдыс-аяқ, адалбақан, асадал, бесік және т. б. көптеген заттарды халық шеберлері, өнерпаздар өз қолдарымен жасады.