1 Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов (22 наурыз 1902 жыл — 31 желтоқсан 1985 жыл) — қазақтың халық жазушысы, драматург, сыншы, мемлекет және қоғам қайраткері.
Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов
Қазақ КСР ҒА академигі (1985), Социалистік Еңбек Ері (1974), Қазақстан халық жазушысы.
Қазақстан жазушылары Одағының төрағасы (1961), КСРО Жазушылар Одағының хатшысы, КСРО Жоғары Кеңесінің 5-шақырылымындағы және ҚазақКСР Жоғары Кеңес депутаты.
Қазақстанның ежелгі қалалары отырар отырар қаласы орналасқан сырдария алқабындағы, біріккен кезде, өзендер арыс пен сырдария. ғылымда бұл ауданы деп аталады отырар оазисі, ежелгі атауын, оның тарбанд, турарбанд, тұрар, фараб. қызықты факт, бұл фараб отаны болып табылады-көрнекті ғалым, ойшыл, философ, жалғастырушы аристотель әбу насыр әл-фараби. "1219-1220 жылдары қаласы штурмовали моңғол отрядтары шыңғыс-хан даңғылы, 1405 ж. осында қайтыс болды ұлы завоеватель тимур. қ орналасуы-шұрат сәйкес келеді аумағы қазіргі отырар ауданы, оңтүстік қазақстан облысы. батыстан оазис шектелген кызылкумами, занимающими арасындағы кеңістік екі ұлы ортаазиялық өзендер - сырдария мен әмудария. бөлім құрылды сырдария кіретін оазис, - жазық немесе сәл қырат дала с кедей однообразной флора. ол аяқталады, тау қаратау жотасының из ущелий оның туындайды бөген, боралдай, чаян, арыстанды және басқа да өзеніне. отырар оазисі әркез оңтүстік қазақстанда қолайлы стратегиялық жағдай. отырар қаласы арқылы ұлы жібек жолы өткен, сондықтан қаласы упоминают барлық дерлік ортағасырлық араб - мен персоязычные авторлары. отырар қаласы тоғысында түрлі қ ландшафтарды, сөзбе торабында көптеген жолдары, оның ішінде, сол, ол бойынша жүрді сырдариядан оңтүстікке шаш, согд әрі мерву, нишапуру, рею, солтүстікке және батысқа арқылы хорезм арал, повольжье, қара және кавказ. табу қиын орта азияда неғұрлым тиімді және одан да көп қауіпті жағдай. мыңжылдық толтырылған завоевательными соғыстармен жасап, өз іс: қазір оқиға орнында бір кездері цветущего қаласының қалды өсіп кеткен шөп үйіндісі. алғаш рет енгізілген осында, тасымайды тоқтайды, потрясенный түрі застывших құламасынан қалалар мен селений, құлыптар және күзет мұнараларының. кепкен алаңының өтетін терең магистральдық каналдар, растрескавшиеся аптап ыстықтан, арнасын олардың, міне, жүз жыл алмаған бірде-бір тамшы су. бұл ерекше музей ашық аспан астында "дейді" бізге өмір туралы, біздің алыс ата-ң. археологиялық зерттеулер мен қазба жұмыстары отырар оазисе жүргізілуде археологтар қазақстанның 1969 ж. раскапывались отырар, құйрықтөбе, көк-мардан, алтынтөбе, мардан-күйік. "отырарда вскрывались қалалық кварталдар xvi-xviii ғғ., xiv-xv және xi-xii ғғ; тоқсан гончаров xiii-xiv вв; монша хііі-xv ғғ; кирпичеобжигательная шеберханасы xiii-xiv ғ.; мешіт сарайы соңына xiv-xv ғғ. интереснейшим орнатылуын отырар соңына xiv - xv ғғ. мешіті болып табылады. оның құрылысы есімімен тығыз байланысты тимур бұйрығы бойынша, оның воздвигнуты қазақстан аумағында кесенесі қожа ахмет яссауи және арыстан баб кесенесі отырар оазисе. осындай ірі архитектуралық ансамблі, қандай болып табылады кешені, мешіт, отырарда ашылды " ортағасырлық қаласында алғаш рет. сәйкес, мәдениетін парсы тарихшысы шараф ад-дину иезди, "отправившись жағалауынан сейхуна, тимур тоқталып, сәрсенбі күні 12 рәжәб отырар сарайында бердібек; барлық царевичи, эмиры және жақын келген сарай маңындағы жүлделі әрбір жеке бөлме". сарайы билеушісі әлі қазылған, бұл болашақтың ісі, бірақ бұл да, қабылдау залы - "куриншихана". ол туралы айтуға болады мынадай жолдарының сол бір тарихшы: "осы уақытта келді - тимуру жылғы тоқтамыш, әлдеқашан скитался бесприютным бродягой далаларында дешти дешті. сол күні тимур салтанатты қатарына қабылдау залы және уселся жоғары троне". "отырарда 2001-2004 жж. жүзеге асырылды, халықаралық юнеско - қазақстан - жапония "консервациялау және сақтау, ежелгі қала отырар". консервируется мешіт, монша кешені, қыш шеберханаларында, қабырғалар. 2004 ж. бастап жұмыс істейді мемлекеттік бағдарламасы "көне отырарды қалпына келтіру". жоспар бойынша, зерттеушілер мен маман-реставраторов отырар болады айналдырылды ортағасырлық қала-мұражай және болуға тиіс своеобразными қазақстандық помпеями. испиджаб (сайрам) испиджаб ірі орталық ұлы жібек жолындағы қала. ол алғаш рет айтылады маршрутнике сюань цзяня 629 ж. қаласы "ақ өзенінде. кейінірек махмуд кашгарский хабарлайды: "сайрам - атауы ақ қаланың (ал-мединат ал-байда), ол испиджаб деп аталады. про оған айтады, сондай-ақ сайрам". этимология топонима испиджаб мағынада "ақ су" ұсынылды зерттеушілер негізінде согдийского тілі. қаласы атты сайрам өмір сүрген осы уақытқа дейін, және ешқандай күмән, бұл қалашығы аумағында сәйкес келеді средневековому испиджабу. ортағасырлық сайрам даталанады i - xix в. в. б. э. ол қосылған бірі-тарихи-археологиялық нысандарды мемлекеттік "мәдени мұра" бағдарламасына қатысты. в сайраме орасан молдығы мазары (әулие қабірлерін). келесі мазары бар әлі күнге дейін: ата-көрнекті ақын, діни мистика х. а. яссауи қарашаш ана (xviii ғ ибраһим ата (xiii-xix ғ. ғ абдел азиз баб (xv-xix ғ. ғ қожа талиг (xiii-xix ғ. ғ мірәлі баба (соңы хгх-хх ғ. ғ орта ғасырдағы минарет хызр (xiii-xix ғ. ғ.)
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын. Біздің Қазақстан – көп ұлтты мемлекет. Бейбітшілік пен достастықта, татулықта бірге жұмыла отырып, қызметтің әр түрлі саласында қазақтар мен орыстар, татарлар мен немістер, украиндер мен кәрістер...еңбектенуде. Мен соңғы жүз жылда Қазақстан жеріне әр түрлі халықтар қоныс тепкеніне жиі ойланамын. Біздің еліміз сияқты менің ағайыным да көп ұлтты. Бірлік, ұлтаралық келісім және саяси тұрақтылық – қазақстандықтардың қалауы. Мен оны білемін. Онда татарлар да, орыстар да, қазақтар да бар. Олардың тағдырын, өмір тарихын тыңдағанда менің елім одан сайын маған жақындай түседі, оны жақсырақ түсіне бастаймын. Біздің отбасы тарихымыз мыңдаған басқа отбасылардың тарихына ұқсас. Өмірдің қиын кездерінде, ауыр жұмыстарда, өтіп жатқан күндер мен мерекелерде әр түрлі ұлт өкілдерінің пікірі қалыптасты. А ң татулығына ұмтылу әр халықтың қанында бар, әсіресе ол қазақстандықтарда ерекше дамыған. Бұл Қазақ жерінің жомарттығынан, осы өлкелерге тағдыр алып келген барлығына құшағын кең жайып, пейілін кеңге салатын Қазақ халқының мінезінен жаралған.Осында тұрушылардың барлығы Қазақ халқының тілін, тарихы мен салт-дәстүрін білуі келек. Қазақстанда тұратын барлық халықтың татулығы мен бірлігінің мәні осында. Ол байырғыкөркем Қазақстан жерінде бейбітшілікті сақтауға көмектеседі. Ал татулық – болашақта гүлденудің маңызды талабы.
Объяснение:
1 Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов (22 наурыз 1902 жыл — 31 желтоқсан 1985 жыл) — қазақтың халық жазушысы, драматург, сыншы, мемлекет және қоғам қайраткері.
Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов
Қазақ КСР ҒА академигі (1985), Социалистік Еңбек Ері (1974), Қазақстан халық жазушысы.
Қазақстан жазушылары Одағының төрағасы (1961), КСРО Жазушылар Одағының хатшысы, КСРО Жоғары Кеңесінің 5-шақырылымындағы және ҚазақКСР Жоғары Кеңес депутаты.