«Менің атым қалай қойылды?» шағын әңгіме.
Менің атым қалай қойылды? Деген сұрақ мені толғандырып жүрген болатын. Осы сұрағыммен анама келген болатынмын. Сонда анам маған қысқаша түрде қазақ халқының ат қою дәстүрі туралы айтып берген болатын.
Әрбір қазақ отбасында дүниеге сәби келгенде оған жарасымды, мағыналы, әрі әдемі есім беруге тырысады. Кейбір отбасылар заманауи ат қойса, енді кейбіреулері ата-бабаларының, ұлы тұлғалардың есімін қояды.
Әдетте бала есімін елге сыйлы, құрметті, беделді азаматы қояды. Сәбиді қолына алып, сәбидің аяғын құбылаға қаратып жатқызып немесе қолына алып, оң құлағына азан шақырып, сол құлағына қамат түсіріп, көпшіліктің көзінше сәбидің есімін екі құлағына үш мәрте қайталап айтады. Осы сәттен бастап, қазақта ата-ананың бала алдындағы міндеттері басталды деп есептеген. Нәрестеге есімді егер оның ата-әжесі тірі болса, міндетті түрде солар ұсынған ат қойылады. Осылайша менің есімімді әжем таңдап, «Айша» болсын деп шешіпті. Айша – есімі мұсылман баласына қадірлі есімдердің бірі. Ол ардақты Пайғамбарымыз Мұхаммедтің (с.ғ.с.) адал жары, хазірет Әбу Бәкірдің (р.а.) перзенті, барша мұсылмандардың аяулы анасы. Менің есімім осындай мәнді де мағыналы болғанына өте қуаныштымын.
Ертеректе бір адам болыпты.Ол өзіне қарамайтын,денсаулығын ойламайтын,ақымақ болыпты. Өзіне деген көзқарасы нашар болғаны соншалық, айналасында болып жатқан ешбір жағдайға назар аудармапты. Орта жасқа келіп, денсаулығы мүлдем нашарлап кеткенін сезген соң, ауруханаға баруды жөн көреді. Сөйтіп, жолда келе жатып, жерден ақ түсті кішкентай құтыны тауып алады. Ақ түсті құты күнмен шағылысып, әлгі адамның назарын өзіне аударады. Құтыны жерден алып, ішіндегі затты қолына салады. Ол оны бір емдік дәрі екен деп ойлайды. Оны еш ойланбастан қалтасына салып алып,ауруханаға жол тартады. Ауруханада оны тексеріп, спортпен айналысуға және пайдалы, таза өнімдерді пайдалануға кеңес беріп шығарып салады. Үйіне келе салып әлгі қалтасына салған дәріні алып, бірден жұтып, артынан су ішіп жібереді.Мынаны қараңыз, дәрінің дәмі неткен тәтті, осындай дәрілер көп болса күнде іше беретін еді ғой дейтін ойға келеді. Мына ғажапты қараңыз, қас қағым сәтте екі иығынан періштенің қанатындай әппақ ұзын қанат пайда болады. Ол сыртқа шығып, көкке қарай ұшып кетеді. Аспанды ұнатқаны соншалықты, мәңгілік қалықтап жүре бергісі келеді. Бір сәтте оның есіне балалық кездегі армандары мен мақсаттары түседі. Өмірінің неге үш жүз алпыс градусқа өзгергенің түсінбей дал болады. Аспанға қалықтау, оның бұрынғы қалпына келуге септігін тигізеді. Ол жерге қона салысымен, ертеңгі күннің жоспарын жасай бастайды. Сонымен тағы да бір жайма шуақ күн басталды, таң атты. Төсекте ұйықтап жатқан әлгі адам, терезеге қарай сала бірден орнынан тұрып , беті қолын жуып, тамақтануга кірісті. Тоңазытқышты ашып, ішінен майлы әрі зиян тағамдарды алмақшы болып еді, кейін дәрігердің айтқандары есіне түсіп, оның орнына көкөністер мен жемістерді алды. Сыртқа шығып спортпен айналысты. Өзінің мақсаттары мен армандарына жету жолында өз өмірін біртіңдеп қолға ала бастады. Бірнеше жылдан соң, денсаулығы жақсарды. Кітап оқитын болды, соның арқасында білімі толықты. Бұрынғы ақымақ,денсаулығы нашар адамнан еш танымастай өзгеріп кетті. Осы бәріне себепші болған әлгі дәрі ме? Әлде қанат па? Жоқ, бұған себепші болған оның көкке самғаған кездегі дүниенің неткен ғажап екенін көруі. Өзінің өмірің неліктен босқа өткізіп жүргенің ойлап, бір сәт өзіне өзі сұрақ қойып, сол сұраққа жауап іздеуі. Сонда әлгі құтының ішінде қандай емдік дәрі болғаны. Шын мәнінде бұл ешқандай да емдік дәрі емес, жай ғана тәтті кәмпит толы құты болған еді. Адамның қиялының ұшқыр болғаны соншалықты, затты қалай ойласа, солай қылып көз алдына айналдырып алуға болады. Бұл ойлау жүйесіне қатысты болып табылады.
Әр адам өзің өзгерте алады, бастысы денсаулық пен білім маңызды екенін ұмытпаған жөн.