Барлық жазды жапырақтар күнге өзінің алақан соқпағының және беттер, арқалар және іштер тосты. Қарамастан және дейін ана желіндеді және күнмен пропитались, не күз өздер сияқты солнышки - багряными және алтындармен стали.Желіндеді, бөкті және потекли. Мысықторғайлармен ша желге полетели. Тиіндермен ша қаншыктарға секіре бастады. Сусарлармен ша жерге понеслись. Алтынның жаңбыры орманда зашумел. Тамшы ша параққа шертіп жібереді - парақ босанып кетеді. Ақсағалдар тармақта завозятся - жапырақтар ша жақтарға себеді. Жел кенет борандатады - ала құйын үйіріп әкетеді. Ал ебдейсіз бұлан мен жазға - жарқылдақ сарқырама тармақтарға деген күштеп кірсе атқы-. Жапырақтар сыбдырайды, тырнайды, лопочут. Жапырақтар летят, солқылдайды және жүгіреді. Жапырақтар вверху, внизу және маңай.
Ну конечно лучше прочесть рассказ...если же лень то можно прочесть хотя бы краткое описание... В "Горьком запахе полыни" автор описывает жизнь мальчика Аяна из своего детства. Его отец и брат ушли на фронт, и он с бабушкой приехал в аул... Там он познакомился с местной ребятней, впечатлил их своим внешним видом, характером и т.д и т.п... В школе он учился лучше всех и выучив алфавит, стал отправлять письма на фронт брату и отцу. Потом он попытался объездить быка, но упал и повредил ногу ( в итоге стал хромым). Зимой у него умерла бабушка, его отправили жить к дальнему родственнику... После смерти бабушки он начинает рассказывать сказки, которые очень нравится слушать ребятне... Спустя некоторое время приходит похоронка и его отправляют в детский дом. На этом заканчивается...
