Е.Бекмахановтың ғылыми мұрасы оның тақырыптарының алуан түрлі болуымен, тарихи мәселелерді кең қамтуымен және оларды байыпты шешуімен ерекшеленді. Оның еңбегінің бастысы 1947 жылы Алматыда орыс тілінде жарық көрген XIX ғасырдың 20-40 жылдарындағы Қазақстан атты монографиясы болды. Осы тақырыпта 1946 жылы Мәскеуде тарих мамандығы бойынша докторлық диссертация қорғаған.
Материалды көшіріп жариялау үшін редакцияның немесе автордың жазбаша, ауызша рұқсаты қажет және «Әдебиет порталына» гиперсілтеме берілуі тиіс. Авторлық құқық сақталмаған жағдайда ҚР Авторлық құқық және сабақтас құқықтар туралы заңымен қорғалады.
Казахские традиции воспитания детей
Девочек в казахской степи до семи лет воспитывали наравне с мальчиками. Точнее, они росли вместе с ними, играли в общие игры. Лишь после семи девочек потихоньку начинали приобщать к ведению хозяйства, поручали выполнять небольшие работы по дому, ухаживать за младшими.
Как правило, мамы, и особенно бабушки, начинали их учить ремеслам: валять войлок, шить одежду, готовить пищу
Но что особенно важно – они рассказывали им о традициях и обрядах, объясняя смысл каждого.
А, как известно, за каждой традицией стоял многовековой опыт, который в свою очередь объяснял смысл жизни. Да, общество по своему укладу больше было патриархальным, но отношение к женщине было весьма почтительным. Поэтому девочки вырастали образованными, уверенными, достойными, хозяйственными, учтивыми и весьма неглупыми, поскольку с самого малолетства они вооружались практическими знаниями.
