Аяз атаға хат жазу.
Сәлеметсіз бе, құрметті Аяз Ата!
Қал – жағдайыңыз, денсаулығыңыз жақсы ма?
Барша әлем балалары Жаңа Жыл жақындаған сайын сізді тағатсыздана күтіп, өз хаттарын жолдау үстінде. Мен де сол сиқырға сенетін балалардың бірімін.
Есімім Ақмаржан, жасым сегізде. Биыл екінші сыныпта оқып жатырмын, сабақ үлгерімім жақсы, үздік оқушымын. Тәртібім де жақсы. Мектепте өткізілетін әрбір шараға белсене қатысқанды ұнатамын.
Бұл менің сізге жазып отырған үшінші хатым. Алдыңғы жылдары жазғанымда өзіме және кішкене бауырыма ойыншық сұрағанмын. Ол арманымдарымды орындағанына үлкен рахмет!
Сізден сұрайтыным сіздің тұратын жерге отбасыммен саяхат жасап, өз көзіммен көрсем деймін. Ол жер ғажайып сиқырға толы деп ойлаймын.
Сәлеммен, Ақмаржан.
Аяз атаға хат жазу.
Сәлеметсіз бе, құрметті Аяз Ата!
Қал – жағдайыңыз, денсаулығыңыз жақсы ма?
Барша әлем балалары Жаңа Жыл жақындаған сайын сізді тағатсыздана күтіп, өз хаттарын жолдау үстінде. Мен де сол сиқырға сенетін балалардың бірімін.
Есімім Ақмаржан, жасым сегізде. Биыл екінші сыныпта оқып жатырмын, сабақ үлгерімім жақсы, үздік оқушымын. Тәртібім де жақсы. Мектепте өткізілетін әрбір шараға белсене қатысқанды ұнатамын.
Бұл менің сізге жазып отырған үшінші хатым. Алдыңғы жылдары жазғанымда өзіме және кішкене бауырыма ойыншық сұрағанмын. Ол арманымдарымды орындағанына үлкен рахмет!
Сізден сұрайтыным сіздің тұратын жерге отбасыммен саяхат жасап, өз көзіммен көрсем деймін. Ол жер ғажайып сиқырға толы деп ойлаймын.
Сәлеммен, Ақмаржан.
Шығарма.
80 – жылдардағы айтыс өнері.
Қазақ халқының екі жүзге жуық салт – дәстүрі, сенім – ырымдары, ұлттық ойындары бар, олардың әрқайсысының тәрбиелік те, танымдық та маңызы зор. Осы ретте айтыстың алар орны ерекше.
Айтыс – қазақ халқының ертеден қалыптасқан жыр жарысының бір түрі. Айтысқа суырып салма ақындар мен көркем сөз шеберлері қатысады. Айтыста ел басқарып отырған басшылардың кемшіліктері, сондай – ақ өмірдегі келеңсіздіктер ашық айтылады. Айта кететін бір жайт, айтыс бүгінгі күнге дейін жетіп, тәрбиелік мәнін жоғалтпаған жыр жарысы. «Атамұра – асыл қазына» демекші, осындай салт – дәстүрімізді дәріптеп, одан әрі жалғастыру керек.
Өткен ғасырдың 80-ші жылдары ұмыт болып бара жатқан өнер халыққа қайта қызмет көрсете бастады. Жалпы, Тәуелсіздікті дайындаған айтыс өнері болды деп айтсақ артық емес. Сонау советтік дәуірде халықты оятып, рухын көтерді. Сөйтіп, 80-ші жылдары алысқа бармайды деген өнер ХХ ғасырда өз дамуын тапты. Сосын осыншама жылдар аралығында қайта жаңғырып, өнер ретінде өсті. Салыстырмалы түрде қарасақ, 80-жылдардағы айтыс пен қазіргі айтысты салыстыруға келмейді. Өйткені, қазір айтыстың көркемдік, интеллектуалдық деңгейі өсті. Айтыс өнерінің дәрежесі жазба поэзиямен бақталаса бастады. Айтысты көтеріп берген жекелеген азаматтар бар. Кешегі 80-ші жылдары біз бастаған кезде Манап Көкенов, Қалихан Алтыбаев, Көкен Шәкиев, Тәушен Әбуова, Шынболат Ділдебаев деген сияқты ескінің көзін көрген ақындар болды. Енді солардың ізіне жастар ерді.
Ата дәстүрі бойынша әрбір ұрпақ қазақтың тарихын, салт-дәстүрін, әдет-ғұрыптарын, өсиет-өнегелерін өзіне үлгі-өнеге тұтуға тиіс. Бұл болашақ ұрпағынан зор үміт күтіп отырған халқымыз үшін маңызды. Біз өз ұрпағымызды білімді де тәрбиелі, өнегелі де ізетті, мейірімді әрі қайырымды, қонақжай етіп тәрбиелегіміз келсе, халықтық салт-дәстүрге ерекше мән беруіміз керек.