Еңбекші халықтың ғасырлар бойы жасап келген өмір тәжірибесі, оның мәдениеті мен салты, әдеті мен ғұрпы, шаруашылық кәсібінің түрлері, тілінің шебер ерекшелігі қамтылған халық ауыз әдебиетінің ерекше түрі – ертегілердің бала тәрбиесінде алатын орны орасан зор. Мұны көп ғасыр бойына халықтың ұмытпай сақтап келуінің, сүйе айтып, сүйсіне тыңдауының өзі-ақ дәлелдей түседі.
Ертегілер – халық өмірін бейнелейтін фантастикалық негізге құрылған оқиғалы көркем шығарма. Онда табиғаттың а жұмбақ болып келген сан алуан құбылыстары айтылады, үстем тап өкілдерінің зұлымдық, қастандық әрекеттері әшкере етіледі, тыңдаушысын өмір күресіне бастайды, адам арманының жарқын болашағына жөн сілтейді. Ертегіден халықтың әр кездегі тұрмыс-тіршілігі, қоғамдық өмірі, ой-арманы, дүние танудағы түсінігі мен көзқарасы көрініп отырады.
Қыстыгүні адамдар католик Рождество, жаңа жылды, православиелік Рождество, кәрі жаңа жылды, киелі Валентиннің күнін, 23 ақпанның кездестіреді. Және сол себептен қыс многих адамның қуанышты әкеледі.
Ал сияқты қысты бала-шағалар күтеді. Болады шаналарда және покататься, шаңғыда, конькиларда, кесе қарларға деген поиграть, соқырлан- қардың тоқпағының. Жылдың бас-басы кезі өзінше қызықты.
Қыс тағы және жылдың өте әдемі кезі. Ол өзінің көркінің жайдан-жай арбайды. Утором көшеге шығасың, ал анда барлық мөлдірейді, миллиондаған жауһар қотарылады. Барлық тал-шыбықтар жарқырайды. Бер кешқұрым, қашан күн ақырын ғана азғында- үшін көкжиек, бастал- ойын бояу. Қар бол- қызыл сары, кейін қызғылт, ал қырау тал-шыбықтарда кемпірқосақтың барлық түстерімен қотарылу бастайды.
Кейін ана сияқты күн соқты, ай көтерілу бастады, күміс түстес нұрмен барлық маңай жарық түсіре. маған қыс унайды