Біз әлемді жақсы жақа өзгерткіміз келсе, өзімізден бастағанымыз дұрыс.Ия барлық әлем өзгеріп кетпейді, бірақ сенің жасаған жақсылығынан адамдарда бірдене түері анық.Бірінші кезекте жан-дүниемізді барынша жаман нәрселерден аулақ ұстап, жақсы нәрселерді бойымызға сіңіруіміз қажет. Міне сол кезде бізде гүл секілді, гүл жарамыз. Яғни бір жетістікке немесе бір жақсы нәрсеге қол жеткізгеніміз. Сол секілді барынша барлық нәрсені өз қалпына келтіріп, жақсы нәрселерден бастап, өзімізді де, әлемді де өзгертуге болады.Барлығын өзімізден бастасақ, бәрі жақсы болады.
Домбра — казахский двухструнный щипковый музыкальный инструмент, родственник русских домры и балалайки. Встречается также в Узбекистане (думбыра, думбрак), Башкирии (думбыра). Звук у домбры тихий, мягкий. Извлекается щипком, ударом кисти или медиатора.
Игрой на домбре сопровождают свое пение народные сказители — акыны. Исполнение на домбре музыкальных композиций является любимой формой художественного творчества казахов. Под звуки домбры исполняют народные песни, домбра также используется как сольный и ансамблевый инструмент.
Домбра имеет корпус грушевидной формы и очень длинный гриф, разделённый ладами. Струн — две. Обычно настроены струны в кварту или квинту. Один из основателей казахской музыки на домбре является Курмангазы, чья композиция «Адай» до сих пор популярна в Казахстане и не только.
Объяснение:
Эссе про домбыру
